Шатқал деп аталатын тар алқапты бойлай тау жолы өтеді. Таулар фонында тас жол жұқа жеңіл таспаға ұқсайды. Көзге көрінетін қалған кеңістіктің барлығын алып таулар, олардың беткейлері мен шыңдары алып жатыр. Олардың үстінде тек аспан ғана.
Мен қаладан ауылға бардым, демалыс куніді өткізуге.Ауылда оте кызык, таңертең тұрғансон, самауырннан ыстық шай ішіп.Ажем пісіpіген ыстық тандыр самсасымен.Сосын далаға шығып ауылдын таза аyасына дем алып, сыйырдын монирегенин естип, койдын манырауын.Ажем тус кезінде бир казан ет асады, биз калада ол бир казан ети бир ай жеймиз, мне осысы мен кызык емеспе ауыл омири.Қалаға келгенде абыр-сабыр болып жаткан адамдар.Демалуга мурша жок.
Жетісу — тарихи-географиялық аймақ. Солтүстікте Балқаш, солтүстік-шығысында Сасықкөл мен Алакөл, шығыста Жетісу (Жоңғар) Алатауы, оңтүстік және оңтүстік-батысында Солтүстік Тянь-Шань жоталарымен шектеседі. Тарихи деректер мен зерттеулерде Жетісу атын құрайтын 7 өзен туралы түрліше пікір бар. А.К. Гейнс бұлардың қатарына Лепсі, Басқан, Сарқан, Ақсу, Бүйен, Қаратал және Көксу өзендерін жатқызса, А.Влангали Басқан, Сарқан өзендерінің орнына солтүстік-шығыстағы Аягөз, оңтүстік-шығыстағы Іле өзендерін атайды. В.В. Бартольдтың айтуынша, алғашқыда жергілікті халық Жетісу деп Іледен солтүстікке қарай созылған аймақты атаған, оған Лепсі, Басқан, Ақсу, Бүйен, Қызылағаш, Қаратал, Көксу өзендері енген. Ал Жетісу Іленің оңтүстігіне қарай созылған таулы аймақ деген ұғым 19 ғ-да тарап, сондай-ақ, оған Тянь-Шаньнің солтүстік-батыс және орталық аудандары да қосылатын болған. Тарихи әдебиетте Жетісу ұғымына Шу алабы мен Нарын өзенінің жоғарғы ағысын қамтитын атырап та кірген.