Сона-а-ау, еліміз егемендік алған, яғни тарихқа кеткен жиырмасыншы ғасырдың тоқсаныншы жылдарының басында, қазақ тілі мемлекеттік мәртебесін алған тұста кәсіпорындарда, мекемелер мен ұйымдарда қазақ тілі үйірмелері ашылып, тіпті кеңес дәуірінің ықпалымен орыстілді болып кеткен отбасылар да ана тілін үйренуге бет бұрып, әбден тілге сусындап қалған халық жаппай белсенділік танытып, жүйелі жұмыс жанданып сала беріп еді. Керек десеңіз, қаладағы жолаушы тасымалдайтын көлік автобус пен троллейбустарда да аялдама аттары қазақ тілінде хабарланып бір ерекше құлшыныс пайда болды. Бірақ кенеттен осы жұмыстардың бәрі пышақ кескендей сап тиылып, мемлекеттік маңызы бар шара тек уақытша науқаншылыққа айналғанын сонда ғана ұқтық.
По одноименной повести Бердыбека Сокпакбаева, известного казахского писателя. Об озорном и любознательном парнишке по имени Кожа, который все время попадает в разные смешные истории, иногда относительно невинные, а иногда и совсем скверные. Но даже в самых предосудительных его деяниях мы видим фантазию, ум доброту, основу его развивающегося характера - прямого, открытого и решительного.
Алайда, ештеңеге қарамастан, Қожа - шынайы және мейірімді бала.
Бойынша аттас повесі Бердібек Соқпақбаев, жазушы. Туралы озорном және любознательном парнишке бойынша Тері, ол барлық уақытта түседі, әр түрлі күлкілі, тарих, кейде қатысты невинные, ал кейде мүлдем скверные. Бірақ тіпті ең предосудительных оның әрекеттерінде біз қиялын, ақыл-мейірімділік, оның негізін дамушы сипаттағы тікелей, ашық және батыл.
Объяснение: