Қазақтың кәсіби театр өнерінің қайнар көзі халық шығармашылығына (әнші, ақындар айтысы мен шешендік өнерге), ежелден келе жатқан әдет-ғұрып пен тұрмыс-салтқа (беташар,бәдік, жар-жар, жоқтау, қоштасу, қыз кәде, шілдехана), ойын-сауық (алтыбақан, қызойнақ, қынаменде, ортеке, судыр-судыр) пен Алдар Көсе, т.б. секілді күлдіргі қулар өнеріне саяды. Қазақ халқының қоғамдық ортасында туған, қиыннан қисын табар тапқыр, ой-қиялы жүйрік, ділмар адамның жиынтық бейнесі болып, аты аңызға айналған Алдар Көсе, Жиренше шешен, Қожанасыр мен Тазша бала есіміне байланысты күлдіргі әңгімелер ел арасында ертеден белгілі. Ал Айдарбек, Битан-Шитан, Зәрубай, Күндебай, Қантай-Тонтай, Мауқай, Текебай, Торсықбай, т.б. белгілі халық қуларының өнері туралы кезінде Ш.Хұсайынов пен Қ.Қуанышбаев (“Шаншарлар”), Ж.Шанин (“Айдарбек”, “Торсықбай”), т.б. драматургтар пьесалар жазды. Қуанышбаев, Е.Өмірзақов т.б. актерлер өз ойындарында халық қуларының бай тәжірибесін мол пайдаланды
Сәлем, менің атым Сати.
-Ал мен Джини. Мен АҚШ-танмын, Канзас! Ал сен қай жақтансың?
- Мен Қазақстаннанмын!
– Әй, мен Қазақстан туралы естідім! Бірақ мен бұл елдің қай жерде орналасқанын білмеймін! Яғни, мен қай континентте екенін білмеймін!
- Джинниді тап. -Оңтүстік Америка? «Жоқ, Джинни, сіз болжамағаныңыз жөн. Қазақстан Еуразияда орналасқан. Елдің бір бөлігі Еуропаға, бір бөлігі Азияға тиесілі.
- Қалай қызықты! Қазақстан үлкен мемлекет пе?
- Жер көлемі бойынша әлемде тоғызыншы орын.
– Иә, сіздің де елде далалар мен шөлдер көп пе? Ал сендер атқа мінуді білесіңдер ме?
- Уау, Джини! Рас, көбіміз жылқы ұстауды білеміз. Бұл ұлттық мәдениет. Бірақ мұндай білім қайдан келеді? – Ал Марк Дакаскаспен «Көшпенді» фильмін көргенім есіме түсті. Бұл менің сүйікті актерім.
— Сен атқа міне аласың ба, Джини?
– Бірде мектепте тырыстым, әйтеуір бас тарттым. Ал сен, Сати?
– Ал мен ат спортына жақсымын. Мен сені үйрете аламын. - Бұл өте жақсы!