«Егер мен миллионер болсам» тақырыбына диалог құрастыру.
Еркебұлан: Нұрсұлтан, сен не істеп отырсың? Сурет салып отырмысың?
Нұрсұлтан: Жоқ, аға. Армандап отырмын.
Еркебұлан: Ал мынау суреттер не үшін?
Нұрсұлтан: Аға, «армандар картасы» дегенді естуіңіз бар ма? Міне, мен сол бойынша армандарымды жазып отырмын. Дәл қәзір миллионер болуды армандап отырмын
Еркебұлан: Бәрекелді, бауырым! Арманың керемет екен. Сонда миллионер болсаң, қайтер едің?
Нұрсұлтан: Әрине, алдымен ата - анама қаржылай көмектесетін едім. Одан кейін өзім көптен армандап жүрген ойыншықтарды сатып алушы едім. Одан кейін ақшаның бір бөлігін қайырымдылыққа жұмсар едім. Менің ойымша, қайырымдылық жасау - кең пейілділік пен мейірімділік белгісі. "Қайырымдылыққа біршама қаражат жұмсалып кетті" деп қынжылмау керек, себебі "кең болсаң, кем болмайсың" демекші, ол жақсылығың да саған міндетті түрде қайтып келеді.
Еркебұлан: Жарайсың! Сенімен толықтай келісемін.
Нұрсұлтан: Рахмет, аға. Бірақ мен бір сәтте бай болып кетпейтінім анық. Алдымен оқуымды жақсы оқып, қалаған мамандық иесі атанып, талмай білім алу керек. Себебі, білім - болашаққа жасаған үлкен инвестиция. Болашақта осы білімімнің арқасында үлкен жетістіктерге жетіп, бай болатыныма сенемін.
Еркебұлан: Дұрыс айтасың. Армандарыңның орындалуына тілектеспін.
-Здравствуй,как ты?
-Хорошо,я отвечаю своему лучшему другу.
-Что ты такой задумчивый?
-Я?!Ладно,тебя не обмануть ты ведь меня насквозь знаешь.
-Излагай.
-Сегодня мне приснился сон.
Я в каком-то красивом месте,это место я чувствую родным.
Я оглянулся и вижу вокруг себя мебель,красивую,о которой я когда-то думал и мечтал.Я по всему дому и вспомнил,что об этом я когда-то мечтал,и сейчас мечтаю.Я захотел снова пройти весь дом.
Иду мимо кухни,вижу длинный стол с сервизом красивой винтажной росписи,висят шкафы-в них красивая посуда.Стоит шикарная газовая плита,которая зажигает сама огонь,большая посудомоечная машина.
Иду дальше.Вижу большую гостиную с множеством пуфиков и кресел на стене висит телевизор и тут я уже представляю как я со своими друзьями пью чай и рассказываю им истории.С усердием я бегу дальше к своей комнате.Открываю большую дверь и вижу комнату мечты.Стоит огромная кровать,на стене шведская стенка с канатом и верёвочной лестницей.И тут я слышу мамин голос:"Вставай,доча,вставай".Я проснулась и пошла в школу.
Но этот сон я никогда не забуду.
Я писала всё от мужского рода,если ты девочка измени на женский.