Әр адамның әкесі бар. Ол біздің ең туған адам. Әкем бізді тәрбиелейді, өмірге үйретеді, әлемді ашады, бізге көмектеседі және бізді жақсы көреді. Адам қандай өседі, оны қоршаған адамдарға байланысты. егер сізде жақсы отбасы болса, онда сен де жақсы адам боласың. Егер сізде жаман отбасы, жаман ата-ана болса, онда сіз жаман адам боласыз. Ұлы мен әкесі-екі түрлі адам жоқ. Ұлы әкенің мінез-құлқын көшіреді. Ал қыз күйеуін әкесіне қарап таңдайды. Менің әкем аты - Дима. Ол 43 жыл. Ол ұзын, дене құрылысы шымыр адам, көгілдір көзді адам. Оның сүйікті құмарлықтар - аңшылық пен балық аулау.Ол әр демалыс күндері табиғатқа барады. Ол - жақсы әке, сенімді күйеу, дәл дос. Ол біздің отбасымызға қамын ойлайды. Мен оған күшті сипаты бар дана адамды көремін. Ол турашыл, ізгілікті,ақылды, адал, адамгершілік, әділ және әлге қарай қатал. Ол мені ешқашан ренжітпейді. Әкесі тәрбиеге үлкен мән береді, өйткені ол Мен ағамды лайықты адам ретінде өсіргісі келеді. Мен әкемді мақтан тұтамын. Мен ол осындай болғым келеді. Мен оның өмірін жалғастырамын және оны жеткізбеймін.
Тыныс белгілері айтайын деген ойды нақтылы, дәл түсінікті етіп жеткізу үшін, сондай-ақ баяндалмақшы пікірді ала-құла етпей, айқын білдіру үшін қолданылады. Бұл - тыныс белгілерінің басты қасиеті.
Тыныс белгілері сөздер тіркесі мен сөйлемдерді айтқанда, немесе оқығанда тілде байқалатын кідірісті де, дауыста аңғарылатын әркелкі құбылысты да білдіреді. Бұл - тыныс белгілерінің қосымша қасиеті.
Жазба тілде болсын, сондай-ақ ауызекі тілде болсын тыныс белгілерін дұрыс қолдана білудің үлкен мәні бар. Тыныс белгілері мүлде қойылмаған, немесе дұрыс қойылмаған мәтінді сөйлемді түсінікті етіп оқу да, мағынасын түсіне білу де қиын. Тыныс белгілері дұрыс қойылмайтын сөйлемдерде ой күңгірттеніп, екі ұшты болып, тіпті сөйлем құрамындағы сөздер синтаксистік қызметі жағынан (бастауыш, баяндауыш, анықтауыш т. б.) өзгеріске түсуі мүмкін.
Мысалы: Бұл келген - сол Есіл бойындағы Қарасарт ауылының жиені, Жүсіп баласы Қожаш (С. Көбеев)
Бұл сөйлемде есімше тұлғалы келген соң сызықша қойылмаса, келген сөзі бастауыш қызметін емес өзге мүше қызметін атқарған болар еді де, нәтижесінде сөйлемде берілетін ойға нұқсан келер еді.