Қазақ халқының ерекше ғұрыптарының бірі- өмірге жаңа келген бөпеге ат қою. Әрбір ата- ана өзінің баласына әдемі әрі мағыналы есімді қоюды қалайды. Сондықтан болар, ырымшыл халқымыз перзентіне қол бастаған батырлардың, сөз бастаған шешендердің, ел бастаған билердің, жез таңдай, күміс көмей әнші-жыршылардың атын қоюға тырысады.
Балаға ат қойған кезде кез келген адамға емес, көпті көрген ел ағаларына, айналасына сыйлы, аузы дуалы кісілерге баласының атын қойғызуды мәртебе санаған. «Қырықтың бірі – қыдыр» деп келіп қалған қонағына да ырымдап ат қойғызған екен.
Халқымызда азан шақырып, ат қою деген сөз бар. Баланың атын қояр кезде, үш қайтара «Аллаһу акбар» деп азан шақырып, содан кейін баланың құлағына қойылған атты үш рет айтады.
Обьяснение: орфографиялық және пунктуациялық қателерді түзеттім
ладно..
Менің ойымша, 20 жылдан кейін көптеген машиналар мен жабдықтар пайда болады, бірақ жабайы табиғат болмайды ... Бұл өте нашар! Барлық ағаштар кесіледі, таза ауа болмайды. Олар бұдан да көп чипсы, түрлі қоспалары бар киришек ойлап табады. Мал да, ет те болмайды.
Мен жер бетіндегі әрбір адам кем дегенде бір ағаш отырғызғанын қалаймын. Адамдар мал өсірер еді. Ал бізде консерванттар емес, ет көп болар еді.
Адамдар көлікті көп жасаса, біз пайдаланылған газдан тұншығып қалатын сияқтымыз. Ал адамдар бірте-бірте өле бастайды, жойылады. Барлықтарыңызға кеңес беремін! Көп техника, көлік ойлап табуды доғар! Әйтпесе, біз жойыла бастаймыз!
Адамдар көп көлік құрастырады
Неге біз олармен біргеміз.
Шығарылған газдарға жоқ дейік.
Гүлдерді вазада тұруға рұқсат ету жақсы.