Халқымыз «Жақсы сөз – жарым ырыс» дейді. Жақсы ой болмаса жақсы сөз қайдан шықсын? Қазақ не нәрсе болса да ырымдап жақсылыққа жорып, болашаққа үлкен үміт артқан. Онысы құр талпыныс болмай, түбінде игі істер мен жақсы жаңалықтарға алып келген. Десек те адам жанының тек тәуір ойдан тұрмайтыны анық. Жаман ойлап, кері топшылап, күмән келтіргіштер де көптеп кездеседі. Қазіргі өркениетті ортамызда жақсылықтан гөрі жаманшылық басым болып барады. Сондықтан болар, адамның бір-біріне деген сенімі аз, қаупі басым. Осының бәрі ойлау жүйесіне байланысты. Ойдың күші жойқын. Бізді шыңға жетелеп, құрдымға да құлататын сол.
Адамдар күшпен мақтану үшін жиналды: бұлшықеттердің қуатын кім көрсетті, жабайы аңдарды қоштастыруды кім көрсетті, бас сүйегінің бекінісінде күш көргенін кім көрді, аяқтың тез жүрегінде кім — дененің бөлігін сүйеді. Бірақ бір адам мақтаусыз қалған жүрек туралы еске алды, - деп ойлады адамдар жүрек Күшін атап өткен жөн? Бірақ бір, қайта келген адам былай деді: "Сіз әр түрлі жарыстар туралы айттыңыз,бірақ адамның жүрегіне жақын біреуді ұмытып, Ұлы Отан соғысы. Мейлі, сіздің тістері, төңгершекті құлаққа түсіру жылдамығы, бас сүйектің побудут тыныштықта, бірақ померьтесь " великодушии. Ол отты әлемге жүрек жолын тездетеді.
Надеюсь правильно