Орфоэпия (гр. 'orthos' – дұрыс, epos – сөз, сөйлеу) – сөздер мен сөз тіркестерінің дұрыс айтылу ережелерінің жиынтығы. Тілдегі сөздердің айтылуы мен жазылуы бірдей бола бермейді. Қазақ тілінің дыбыс үндестігіне сәйкес көптеген сөздер орфография нормадан ауытқып айтылады. Мысалы, құлұн, өнөр, түңгү, Амаңгелді, көг гүл, айталады, ағиық, т.б. Сөздерді дұрыс айту нормалары дыбыс үндестігіне, яғни ілгерінді, кейінді, тоғыспалы ықпал заңдылықтарына негізделеді. Сөздердің дұрыс айтылуы орфоэпия сөздіктерде көрсетіліп отырады. Орфоэпия нормада дұрыс сөйлей білу сөздің әуезділігін сақтауға мүмкіндік береді, сөз құлаққа жағымды естіледі. Орфоэпия тілдің ауызша сөйлеу нормаларын реттеп отырады. Әр тілдің орфоэпиясы сол тілдің басты фонетикалық заңдылықтарына сүйенеді. Мысалы: орыс тілінде сөздің дұрыс айтылуы, негізінде, екпінге байланысты болса, қазақ тілінде сингармонизм зандылығына байланысты.[1][2]
1)озон қабаты жерден 20-ден 25-ге км дейін биіктікте орналасқан
2)мұнай қалдықтарынан пластикалық полимерлі пленка жуғыш заттар және т. б.
3)ол жолда баяу жойылып жатқанын көрді
4)Итбалықтар теңіздерде тіршілік етеді: Баренц, Ақ, Балтық, Лаптев тенізіңде және т.б.
5) Медицинада аурулар мен жарақаттардың алдын алуға, олардың даму қаупінің факторларын жоюға бағытталған шаралар кешені.
6)садақтан ату үшін жебемен тартылып, күрт босату керек
7)Мен маскада тұншықтыра бастадым және белгіге оттегі орнаттым төтенше жағдай
8)Негізгі құмарлықтардың тамыры кеуіп бастағанда, олармен бірге екінші құмарлықтардың жұқа тамырлары кебеді.
9)споралар жұмыртқа тәрізді; олар үлкен аудандарда жел мен су ағындарымен таралады.
10)айыппұл мөлшері әр бала үшін және әр кешіккен жағдайда үш долларды құрады
Объяснение: