Мен өзінің елінің өркөкіректенемін. Сол көпұлтты мемлекет Қазақстан. Ол тоғыз жерді арада әлемде ша аумақтың аумағының қарызға алады! Қазақстан - емесжай табиғи шарттарда салып бер- үлкен мемлекет. Сол және шөлдер дала, шөлейт.Қазақстан тәуелсіздікті около жиырма жас кейін әперді, кейін советского жалғаулықтың ыдыра-. бірақ Қазақстанның ұлттық мәдениетін тағы много ғасыр кейін қазақ,, нешінші өмірдің үлкен бөлігін ара ер-тоқымда жаса- кочевники жасау стали. Шексіз даласының және шөлейт, заросшие типчаком, селеу, тирсиком және полынью, оның бірден-бір байлығымен стали.Қазір біздің елімізде бөлек-бөлек дақылдың адамдары: қазақ, орыс, узбеки, Украиналар, уйгуры, татары және сырттар мекендейді. Қазақстанның бас-басы тұрғыны қазақ тілді біледі - сол қазақ ұлттың тілі. Да ресми тілмен орыс мойында-, сияқты ұлтаралық жанасушылықтың тілін. Адамдар Қазақстанға еркін тұрады, ал емес жинаңқы. Мында көп жерлер, ал адамдар оларда аз приходится.Қазақстанның халқының көпшілігі жұмыла тұрады, түсіне, қарамастан
Не вру Мереке и Дуйсебек играют во дворе. Через некоторое время дверь сарая была для них Воротом. В одно время мяч залетел в сарай к свиньям(я так поняла). Мереке открыл дверь свиней, и начал искать мяч. В темноте начал искать, нашел, и побежал во двор. в Это время он не заметил Тастаган и его перевернул. Внутри него была сметана. Сметана расплылась по полу. Мереке: "Что я скажу Маме?" и сел. Дуйсен: -Не бойся, скажем что кошка разлила, соврал быстро. -Я не буду врать, нечаянно пролил, скажу правду, мама не наругает,- сказал Мереке
Барымды басқаша етіп кескіндеді.
Бермесем өзім жайлы өзім айтып,
Білсем деп жүрген де жоқ ешкім мені.
Жатпай ма ел: "түсі игіден түңілме", - деп
Бір жанмын білім де көп, мінім де көп,
Кетер ем баяғыда бақытты боп,
Келеді жібермей-ақ тілім бөгеп.
Туғалы тура сөзден іркілмеген
Дерт болып жабысқалы бұл тіл деген.
Жамандап мені біреу оңған емес,
Ешкімнен болған емес күлкім де кем.
Болған да жеріміз жоқ елден ығыр,
Өтуде ертелі-кеш төрде ғұмыр,
Қызыл тіл ақиқаттың ақ жолынан
Ауытқып,ала қашып көрмеді бір.
Бәрі де еркінде ғой бір алланың,
Мен оны басқа жаққа бұра алмадым.
Сұм десе, сұмырай десе иек қышып,
Тұрады көре сала ұрандағым.
Түгі жоқ демеңіздер қызығарлық,
Жарасып жақсы жердің қызын алдық.
Ермедім ырқына да майда тілдің,
Көрмедім "ой, кәпірдің" ізін аңдып.
Сөзіме құлақ түріп жүрген бала,
Сен неге жалт қарадың күлмең қаға.
Ол рас, сорымды да, бағымды да
Тапсам мен - тауып жүрмін тілден ғана!