Менің отбасым шағын( Моя семья небольшая). Отбасымызда мен-жалғыз баламын.(В нашей семье я единственный ребенок)Біздің пәтеріміз жарық, кең.(Наша квартира светлая, большая) Біз шешеммен бірге тазалықты қадағалаймыз.(Мы с мамой вместе следим за чистотой) Біздің міндеттеріміз бөлінеді. (Наши обязанности разделяются) Мен ыдысты жуамын (я мою посуду), қоқыс шығарамын (выношу мусор), шаңды сүртемін (вытираю пыль),кілемдерді шаңсорғышпен тазалаймын (пылесошу ковры). Ал шешем кір жуады(а мама моет пол), киімдерді үтіктеді(гладит одежду), тамақты пісіреді(готовит еду). Дүкенге кейде шешем, кейде мен барамыз. (в магазин хожу иногда я, а иногда мама) Шешем жұмысынан кейін жиі шаршады(мама после работы часто устает), сондықтан кейде мен оның міндеттерін жасаймын. (...,поэтому я иногда выполняю ее обязанности)
Ас атасы - нан.
Нан – қазақ халқы үшін киелі ас саналады. Дастарқан жайғанда міндетті түрде ең алдымен нан қойылады. «Ас атасы – нан» деген мақал осыдан шықса керек. Ұннан жасалынған тағамдар бағзыдан-ақ ақ дастарханымыздың сәні болып келген. Қазақ өзінің шаңырағындағы кез келген жиында дастархан үстінен нанды алыстатпайды. Нанға қатысты тыйым сөздер мен мақал – мәтелдер де өте көп айтылған. Мысалы, «нанды аяқ астына тастама», «Нан қатты екен», «шала піскен екен», «күйіп кеткен», «езіліп кеткен» т.б. сөздерді айтып, нанды сынамайды. Нанды, тамақты сынау –ашаршылықты шақыратын жаман ырым. «Нан— тамақтың атасы, ынтымақ — көптің батасы» деген халық ұғымында нанда кепиет, қасиет, құдірет, кие бар деп түсінген.