Әкем-ақылшым.
Әр отбасында әкенің орны ерекше. Әке - отбасының асыраушысы, отбасы мүшелерінің тірегі, қамқоршысы. Әкенің мінез - құлқы, өзгелермен қарым - қатынасы, өнері мен білімі өзіме үлгі, өнеге алатын, оған қарап өсетін нысанам. Отбасының береке, ынтымағы үшін әкемнің әділ, ұстамды болуы мен үшін орасан маңызға ие. Отбасымыздың ұйытқысы, берекесі, мейір - шапағат көзі – менің әкем.
Әкем менің асқар тауым, тірегім,
Бәрінен де сен қымбатсың білемін.
Қанат қағып кетсем алыс қияға,
Сен деп соғар жұдырықтай жүрегім.
«Әке - асқар тау, ана қайнар бұлақ, бала жағасындағы құрақ» дегендей «Әке» деген сөз қандай жақын, қандай ыстық десеңші!. Өмірде әкесін жақсы көрмейтін бала жоқ шығар, өйткені біз үшін әкенің орны бөлек қой. Менің өмірдегі қымбат, ең қымбат адамым ол - менің сүйікті әкешім. Әкем менің кішкентайдан ақылшым, қамқоршым. Мен сізден көп тәрбие алдым.
«Әкең барда орындалар арманың» дегендей, өмірдегі керегіңді алдымен бір Алла, екінші әкең берері анық. Бұл дүниеде алуан түрлі тағдыр бар. сол тағдырдың басты себепкері - біз сияқты балалар. Алайда өмірдің есігін көзі тырнап аша салысымен әкенің «Балам, ботам» деген еркелетер сөзін естімей жетім немесе тастанды бала болып дүниеге келіп жатқан сәбилер де бар. Сәби көңіл әкесі тіпті ол ойлағандай жақсы адам болмасада, «Шіркін, менің әкем болса қандай жақсы болар еді!» деп армандайды. Осындай балаларды көргенімде өзімнің анам да, әкем де бар екеніне өзімді бақытты санаймын. Сол бақытымды ешқашан айырмаса екен деймін. Тамағымның тоқтығы, киімімнің бүтіндігі, оқуымның сапасы, ұйқымыздың тыныштығы - осының бәрі де асқар таудай айбатты әкелердің арқасы. Ендеше бар баланың бақытына бір Алладан кейінгі панасы «Әкелер» аман болса екен деймін
Ахмет Байтұрсынұлы – қазақ мәдениетінің тарихында үлкен бір дәуірді алып жатқан алып тұлға. Ол өзінің құдай берген талантын туған халқына деген сүйіспендікпен суғарып, толассыз еңбекпен шыңдаған қайсар да қаһарман ғалым. Ол – қараңғылық тұңғиығынан жарық жұлдыздай жарқырап шығып, айналасына нұр, шуақ себумен өткен ағартушы. Не оқыту жүйесі, не өзіндік жазуы қалыптаса қоймаған, мал соңына ерген, малмен бірге ұйықтап, малмен бірге жусаған қалың ұйқыдағы халқының қамын жеп, сауатын ашпақ боп сары масадай ызыңдаған үлкен ақын, тілім деп түн ұйқысын төрт бөлген талантты тілші, шебер аудармашы, түркі тілдес халықтар тұлға тұтқан түрколог қоғам ісіне араласқан мемлекет қайраткері. Бұл санамалап отырған атақ, дәреже, лауазымдардың өзінен өзі келмегені мәлім. Ол талмай ізденіп тамаша туындылар берген. Өмірдегі өзінің басты мақсатын – туған халқына қызмет ету деп түсінген Ахаң (Ахмет Байтұрсынов) небір тар, тайғақ кешулерден өте келе тамаша еңбегімен қазақ халқының ары мен ұятына айналған өте күрделі де, көсем тұлға.
Оның дүниеге келер тұсы патша ағзамның бұратана елдерді билеп төстеудің айла-шарғыларын емін-еркін іске жаратып жатқан кезі болатын. Қазақтың әлденеше ғасырға ұласқан хандық, билік құрылымының быт-шыты шығып, «күштілерім сөз айтса, бас имеймін шыбындап» деп тұрған сәті еді. Ахметтің дүниеге келуі қалыптаса бастаған халықтың тұтастығының береке-бірлігінің сәні кетіп, ел-жұрты «балапан басымен, тұрымтай тұсымен» жүріп жатқан дәуір еді.
1873 жылдың қаңтар айының соңғы күндерінің бірінде бұрынғы Торғай уезі Тосын болысына қарайтын Ақкөл жанындағы Сартөбек деген жерде Байтұрсын шаңырағында Ахмет есімді сәби келеді дүниеге.
Текті тұқым, жақсы тәрбие, құнарлы топыраққа түскен дән тәрізді, жемісін молынан береді емес пе? Ахмет те тумысынан зейін де зерек бала болып өседі. «Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілесің» демекші Ахаң ең алғашқы тағлымды, жөн-жосықты өз шаңырағынан алады. Өз әкесі Байтұрсын, оның әкесі Шошақ Үмбетей еліндегі көзі ашық, көкірегі ояу, пікірін ашық та айқын айта білетін өте батыл болғанға ұқсайды. Әуелі Шошақ, кейін Байтұрсын балаларын Араб елдері мәдениетінен сусындатқысы келген. Иран, Түркияға жіберіп те оқытуды ойлаған.
Сонымен бірге Шошақ әулеті, әсіресе Байтұрсындар ешқандай әділетсіздікке төзбейтін қайсар тұқым болса керек. Көпшілікке белгілі оның бір мысалы – осы аймаққа билігін жүргізіп тұрған ояз Яковлевтің оспадар қылығына, озбырлығына шыдай алмай Байтұрсынның қарсылық білдіргені. Ал Яковлев шабармандары Байтұрсынның әділ талабына құлақ асудың орнына, таяқтың астына алады. Бұған да төзген ол Яковлевтің өзіне: «Мына бассыздық пен заңсыздықты тоқтатыңыз» дейді. Сөйтсе ояз «Сен, киргиз ит, жөніңді біл!» деп оны бетіне түкіріп жіберсе керек. Міне, бұл қорлыққа көне алмаған Байтұрсын Яковлевті аттан жұлып алып басын жарады да, жандайшаптарына тұра ұмтылады.
Відповідь: 5 причин, почему важно ценить время
1. Время безвозвратно.
Время уходит, и каждое прожитое мгновение уже никогда не вернется, какие бы мы усилия не прилагали. Вернуть можно практически все. Сегодня есть масса восстановить здоровье, вернуть утерянные деньги, отношения, имущество, радость, и прочее. Но, время не вернется. Поэтому, стоит очень правильно его распределять и ценить, чтобы не растрачивать впустую.
2. Время – это главный ресурс.
Наше время – это огромный потенциал, и если мы станем использовать его правильно, мы сможем достичь высот в любом деле. Время, к сожалению, как говорилось выше, является невосстанавливаемым ресурсом, и поэтому, мы просто не имеем права расходовать го халатно. Это преступление по отношению к самим себе.
3. Время – это наша жизнь.
А свою жизнь мы ценим на подсознательном уровне. Среди адекватных и психически здоровых людей вы не встретите тех, кто хотел бы попрощаться со своей жизнью. Жажда жизни и желание прожить долго и счастливо присущи всем от рождения. Но, стоит понимать, что наша жизнь протекает во времени, и здесь на земле оно ограничено. Поэтому, важно научиться ценить его.
4. Время – это возможности.
Именно благодаря течению времени мы получаем новые возможности, и когда мы его правильно расходуем, оно приносит нам пользу. Уходит время, а вместе с ним исчезают и неиспользованные возможности. Поэтому, важно всегда быть начеку и хватать то, что предлагает нам Вселенная.
5. Время приближает нас к старости.
И если не понимать ценность этого времени в молодом возрасте, то старость научит нас этому. О чем люди больше всего жалеют на старости лет, читайте в этой статье. Но, зачем понимать такую важную истину тогда, когда уже утрачено столько ценного времени, если можно начать ценить время уже сегодня? Время неумолимо, и никто не в силах повлиять на его скорость, поэтому оно неизбежно приведет нас к старости. Время – как быстрое течение реки, а человек, как несомая им тростинка, которая бессильна перед несущей ее мощью. Осознайте силу времени, и не позвольте ему исчезнуть бессмысленно.
Как научиться ценить время?
Все начинается с осознания. Практически все мы знаем, что время безвозвратно, но мало кто осознает эту печальную истину. Когда же приходит осознание, все меняется. Это как если бы человек вошел в свою комнату среди ночи, и не включил свет. Он теоретически знает, что справа кровать, а слева комод, но, если он включит свет, он сможет это все ясно увидеть. Рассмотрим ниже несколько практических советов, которые осознать ценность времени.
• Размышляйте о безвозвратности времени, чтобы понять его ценность. Как процесс переваривания пищи начинается с того, что мы ее пережевываем, так и осознание мысли приходит тогда, когда мы над ней размышляем.
• Помните о том, что когда-то наступит для вас последняя секунда, последний день и месяц. Но, не слишком углубляйтесь в эти мысли, чтобы не впасть в депрессию и апатию.
• Имейте четкое представление о том, чего вы хотите от этой жизни – это вам не распыляться на маловажные вещи и не тратить на них драгоценное время.
• Избегайте праздности. Не отдыха, а именно праздности – скуки, лени, убийства времени. Все что можете делать сегодня – делайте.
• Учитесь растворяться в настоящем моменте, прочувствуйте его вкус и осознайте роскошь жизни, которая вам дана. Многие ошибочно полагают, что роскошь – это крутой автомобиль, особняки, острова и миллиарды долларов. Не, роскошь – это осознавать настоящий момент, и в каждом вздохе чувствовать силу своей жизни, наслаждаясь ею.
• Не тратьте свое время на пустые разговоры, сплетни, и все, о чем вы будете сожалеть.
• Избавьтесь раз и на всегда от привычки откладывать что-либо на завтра. Захотели – сделайте. Понравилось что-то - хватайтесь и реализовывайте свои цели. Никто не вернет нам время, молодость, энергию.
• Избавьтесь от постоянной спешки – она ничего общего не имеет с настоящей продуктивностью. Если вы хотите сделать больше и быстрее, просто научитесь грамотно планировать и не отвлекаться.
• Любите свою жизнь такой, какая она есть. Любите ваше время, каким бы тяжелым и быстротечным оно вам не казалось. Любите все, что у вас есть и вас окружает – позвольте вашему сердцу раскрыться и выпустить наружу тот потенциал любви, который оно в себе хранит. Это отличный не сойти с ума от осознания мимолетности всего существующего!
Пояснення: