Қазақ әдеби тілінің тарихы, әдеби тілдің қапыптасып, дамуы алдымен қоғамдық ой-сананың кемелденуіне, халықтың мәдени өрлеуіне, әсіресе көркем әдебиеттің кең өріс апуына тікелей байланысты. Өйткені, көркем әдебиет тілі таңдаулы сөз үлгілерін, жетістіктерін жинақтай отыра жалпыға ортақ тілдік нормалардың қалыптасуына әсер етіп, әдеби тілдің негізгі тірегі қызметін атқарады. Сондықтан әдеби тілдің қалыптасу тарихын қазақтың тел көркем әдебиетінің бастапқы көрініс беруінен іздеу қажет. Алайда қазақ филологиясында қазақтың профессионал көркем әдебиетінің тарихы женінде әр кез әр қилы пікір айтылды. Кейбір еңбектерде қазақ әдебиетінің алғашқы нұсқаларын V-VIII ғасырдан іздеу бағыты байқалады. Әрине, қазақ халқы өз алдына XV ғасырдың орта тұсында отау тіккенімен, оның құрамына енген ру, тайплық одақтардың (үйсін, қаңлы, дулат, қыпшақ, арғын, найман, алшын т. б.) тарихы тым әріде. Түркі халықтарының орхон-енисей, талас жазбалары (V-VIII ғасыр), ерте ортағасырлық "Құтадгу білік" (XI ғасыр), кейінгі ортағасырлық "Мұхаббатнама" (XIV ғасыр) тәрізді әдеби жәдігерліктері болған. Ерте кездердегі жазба әдеби тіл мен халық тілінің өзара байланысын көрсететін М.Қашқаридың "Диван лұғат ат-түрік" (XI ғасыр), "Кодекс Куманикус" (XIII ғасыр), "Оғызнама" (XIV ғасыр) сияқты ескерткіштері де бар. Бұл аталған мұраларға өзге де түркі халықтары тәрізді қазақ халқының құрамына енген ру, тайпапардың да қатысы болғандығы даусыз.
Наурызкоже казактын улттык тагамдардын быры. халықтык дастур бойынша оган бидай , тары ,сур, ет, буршак, су ,сут , туз сиякты жеты турлы тагам косылады . Дайындау ушын ен алдымен қазан толы сутты қайнатып, сут піскеннен кейін онын бетіндегі қаймағын қалқып алып тастайсыз. Сут абден пісуге тақаған кезде, қыс бойы сақтаған сурімізді салып жіберіп, 15 минуттай бетін жауып қоясыз. Аталған уақыт өткеннен кейін жеке ыдысқа пісіріп алған бидай, жугері, тары, асбуршақ, куріш тарізді қоректік заттардын жеті турін сут пен етке араластырып тағы бір қайнатып аласыз.Асыныз дамді болсын!
1 Сөз қадірін білмеген өз қадірін білмейді. Кто слово не ценит, тот себя не ценит. 2 Жанған от тәнді жылытады, жақсы сөз жанды жылытады. Зажжённый огонь тело греет, доброе слово – душу. 3 Қиыстырып қаласаң отын жанар, қиыстырып айтсаң халық нанар. Если ладно сложишь, дрова загорятся; если складно скажешь, люди поверят. 4 Ми ойлағанды тіл тындырады. Что в голове зарождается, язык на свет выдает. 5 Жыланның уы – тісінде, адамның уы – тілінде. Яд змеи – в зубах, яд человека – в языке. 6 Жаман сөз жылатады, жақсы сөз жұбатады. Плохое слово до слёз доводит, хорошее слово утешает. 7 Құлаққа кірген суық сөз – көңіліңе барып мұз болар. Вошедшее в ухо холодное слово, в душе льдом становится. 8 Жаман сөз – жанға кірген тікен. Дурное слово занозой вонзается в душу. 9 Өсекшінің тілі қышып тұрады. У сплетника язык чешется.10 Көп сөз – күміс, аз сөз – алтын. Многословие – серебро, молчание – золото.
Қазақ әдеби тілінің тарихы, әдеби тілдің қапыптасып, дамуы алдымен қоғамдық ой-сананың кемелденуіне, халықтың мәдени өрлеуіне, әсіресе көркем әдебиеттің кең өріс апуына тікелей байланысты. Өйткені, көркем әдебиет тілі таңдаулы сөз үлгілерін, жетістіктерін жинақтай отыра жалпыға ортақ тілдік нормалардың қалыптасуына әсер етіп, әдеби тілдің негізгі тірегі қызметін атқарады. Сондықтан әдеби тілдің қалыптасу тарихын қазақтың тел көркем әдебиетінің бастапқы көрініс беруінен іздеу қажет. Алайда қазақ филологиясында қазақтың профессионал көркем әдебиетінің тарихы женінде әр кез әр қилы пікір айтылды. Кейбір еңбектерде қазақ әдебиетінің алғашқы нұсқаларын V-VIII ғасырдан іздеу бағыты байқалады. Әрине, қазақ халқы өз алдына XV ғасырдың орта тұсында отау тіккенімен, оның құрамына енген ру, тайплық одақтардың (үйсін, қаңлы, дулат, қыпшақ, арғын, найман, алшын т. б.) тарихы тым әріде. Түркі халықтарының орхон-енисей, талас жазбалары (V-VIII ғасыр), ерте ортағасырлық "Құтадгу білік" (XI ғасыр), кейінгі ортағасырлық "Мұхаббатнама" (XIV ғасыр) тәрізді әдеби жәдігерліктері болған. Ерте кездердегі жазба әдеби тіл мен халық тілінің өзара байланысын көрсететін М.Қашқаридың "Диван лұғат ат-түрік" (XI ғасыр), "Кодекс Куманикус" (XIII ғасыр), "Оғызнама" (XIV ғасыр) сияқты ескерткіштері де бар. Бұл аталған мұраларға өзге де түркі халықтары тәрізді қазақ халқының құрамына енген ру, тайпапардың да қатысы болғандығы даусыз.