қасиетті қазақ халқының салт-дәстүрлері өте көп. Соның ішінде қазіргі жастар біле бермейтіндеріне қысқаша тоқталсақ. Ұлдың төбе шашын ұзарта өсіріп, моншақ араластыра өріп қою. Оның аты – айдар. Бұл ғұрып негізінен, тіл – көзден сақтау үшін ер балаларға жасалады. Кенесарының інісі Наурызбай батырдың ұзын айдары болғаны тарихтан белгілі. Ақсарбас атау. Адамдар қауіп-қатерге ұшырағанында «Аллаһ Тағала мені осы қиындықтан құтқара гөр! Ақсарбас!» деп құдайы атайтын болған. Мұндай жағдайда «Ақсарбас!» деп үш рет айқайлаған. Сосын қауіп-қатерден аман қалғанында әлгі адам ауыл айма ғын шақырып құдайы берген. Ақсарбасқа шалынатын малдар: бозқасқа (қой), көкқасқа (жылқы), қызыл-қасқа (сиыр). Адам ақсар-бас атағанда қай малын айтса, соны құдайыға союға тиіс.
Ақ құйып шығару. Халқымызда: «Үйге кірген жыланға да ақ құйып шығарады» деген мәтел бар. Қазақтың ақ деп атайтыны: сүт, қымыз, шұбат, айран. Қалың өрт келіп қалғанында алдынан ақ шашады, үйге жылан кіріп кеткенінде басына сүт не айран құйып үйден шығарып барып өлтіреді. Бұл қазақтың үйіне келген жауына да жамандық жасамайтын ұлттық мінезінен шыққан әдет.
Ат тергеу. Ол – адамды сыйлауға арналған ізеттілік әдет-ғұрып. Ұлттық болмыс бойынша әйелдер атасына, қайнағасына, қайнысына, қайын-сіңілісіне атын атамау үшін қосымша ат қояды. Мұны ат тергеу деп атайды. Мұндайда қойылатын аттардың кейбірі мынандай: «Мырза қайнаға», «бай атам», «би аға», «тентегім», «еркежан», «шебер шешей», «ақ әже», «сырғалым», «шашбаулым». Жеңгелері қайныларына әзілдеп, бойлары тапал болса «сұңғақтым», жайбасар болса «жүйрігім» деп те ат қояды. Ер адамдар да өзінен үлкендерді Мәке, Сәке деп құрметтейді. Анттасу. Жаудан кек қайтару үшін, адамдар бір-біріне деген адалдықтан айнымау үшін, еларалық тату келісімді сақтау үшін ант айтатын салт-дәстүр бар. Халық антын бұзған адамды «Ант атқан» деп жек көріп, «Уа, айтылған ант, серттескен уәде, алысқан қол қайда?»» – деп, кінәласады.
Объяснение:
вот
1850-е жылдарда фольклора жинаушысы Александр Афанасьев сапарды ша Мәскеуге және Воронежге губерниям істеді және ертегіні, әндерді, мақалдарды және жергілікті халықтың притчи жазып алды. Алайда шығар- оған немногое: сияқты франциялық фаблио сәтті болді, немецким шванкам және польским фацециям, орыс ертегілер эротические және антиклерикальные арқауларды асырады, ал сондықтан афанасьевские жинақтар цензураға душар болды.
Из тый- мәтін Афанасьев кел- жинақ ас атау "халық орыс ертегі емес мөрлік" және астыртын асырт- ол в Еуропа. 1872 жылы многие оған кір- мәтіндерден Женеве жария болды, құрастырушының атымен, ас атау "орыс өсиеттің ертегілері". "өсиеттер" деген сөз "өсиеттерді", "құпияларды", "құпияларды", "киелі сақта-" значит, ал кейін "орыс өсиеттің, Владимиром Далем және Петром Ефремовым жинақы мақалының және мәтелдің" шыға берісінің, қарамастан және "өсиеттің ертегісінің" афанасьевских ол ара сапа ұйғарым пайдалану ерсі, эротических фольклорных мәтін кеуде стали.
Объяснение: