Время - это жизнь. Мы дышим, спим, разговариваем... Любое движение, любой момент представляет из себя часть всего времени. Оно дается нам даром, на всю жизнь, поэтому мы так небрежны в обращении с ним.
Оно дает нам жизнь, лечит душевные раны, делает нас старше, опытнее и мудрее. Дает насладиться всеми моментами существования, а после - убивает. Оно скоротечно, поэтому его нельзя тратить на всякие глупости, если ты хочешь провести жизнь так, чтобы к ее концу можно было не бояться исчезнуть, думая при этом о том, что еще много чего не сделано. Время нужно ценить.
Некоторые люди в детстве мечтали поскорее вырасти, а сейчас, когда это случилось, они снова хотят вернуться в Нельзя торопить время, проявляя нетерпение: скорее бы закончить школу, потом вуз, скорее бы на пенсию, скорее бы на ... кладбище? Нужно стараться жить настоящим, не забегая вперед. Если сожалеть об утраченной молодости, негодовать о приближающейся старости - время будет идти в разы быстрее, приближая тебя тем самым к смерти. Безусловно, жизнь не хочется терять, особенно если толком и не начинал ее.
Көлік – материалдық өндірістің жолаушылар мен жүк тасымалдауды жүзеге асыратын аса маңызды саласы, экономиканың инфрақұрылымын қалыптастыратын салалардың бірі. Археологиялық деректемелер неолитзаманынан бастап көліктің шаруашылық салаларына ене бастағанын байқатады. Көне обалардан табылған әбзел қалдықтары малдың көлік ретінде ежелден-ақ пайдаланылғанын көрсетеді. Ежелгі заманнан келе жатқан көлікке негізінен жегін малы мен мініс малы: түйе,жылқы, құлан, қашыр, есек, сиыр, бұғы, ит, т.б. жатады. Әрбір көлік малының тұрмыстық-шаруашылық жұмыстарда қолданылуы оның табиғи ерекшеліктеріне байланысты болды.
Мініс малы көне замандардан бері шөл далалы, орманды, батпақты, таулы-қыратты жерлерде негізгі көлікке айналды.
Жегін малы арба, күйме, шана сияқты көлік құралдарына жегіліп, жолаушы, жүк тасымалдауға, көшіп-қонуға пайдаланылды. Мұндай көлік түрлерінің біразы ежелгі Мысырда, Вавилонда, т.б. жерлерде біздің заманымыздан бұрынғы 3-мыңжылдықта қолданылғанын тарихи-археологиялық деректер дәлелдейді.
Әскери арбалар шығыстағы ежелгі мемлекеттерде соғыс кезінде кеңінен пайдаланылды. Әскери және жүк арбалардың тасқа қашап салынған суреттері Қаратау өңірінен де табылды. Қазақстан жеріндегі жергілікті халықтың ежелгі тұрмысын көрсететінпетроглифтерде немесе басқа да археологиялық бұйымдарда, ескерткіштерде көлікке қатысты деректер көптеп кездеседі. Әсіресе көшпелі қазақтардың тұрмыс-тіршілігінде жылқымен түйенің орны ерекше болған. Түйе шөлге және ұзақ жүріске шыдамды болғандықтан, ежелгі және орта ғасырларда Ұлы Жібек жолы бойындағы сауда керуендерінде, сондай-ақ мал қамымен көктеуге, жайлауға, күздеуге, қыстауға көшіп-қону кезінде негізгі көлік ретінде пайдаланылған. Жылқы да көшпенді халықтың тұрмыс-салтына аса қолайлы көлік болды. Қазақтар “ат – ердің қанаты” деп есептеген. Бағзы бір замандарда “аттың жалында, түйенің қомында” жүрген кездер де болған. Адамзат қоғамының дамуы барысында ғасырлар қойнауынан келе жатқан дәстүрлі көлік түрі мен құрамы да өзгеріске ұшырап отырды. Ғылыми-техникалық жетістіктерге орай көлік малын бірте-бірте автомобиль, пойыз,ұшақтар ығыстыра бастады. Сөйтіп, техникалық көлік түрлері қоғамдық даму сатыларын айқындайтын көрсеткіштердің біріне айналды. Қазіргі кезде де мініс малы – автомобиль, трактор бара алмайтын жерлерде көлік ретінде пайдаланылады.
Время - это жизнь. Мы дышим, спим, разговариваем... Любое движение, любой момент представляет из себя часть всего времени. Оно дается нам даром, на всю жизнь, поэтому мы так небрежны в обращении с ним.
Оно дает нам жизнь, лечит душевные раны, делает нас старше, опытнее и мудрее. Дает насладиться всеми моментами существования, а после - убивает. Оно скоротечно, поэтому его нельзя тратить на всякие глупости, если ты хочешь провести жизнь так, чтобы к ее концу можно было не бояться исчезнуть, думая при этом о том, что еще много чего не сделано. Время нужно ценить.
Некоторые люди в детстве мечтали поскорее вырасти, а сейчас, когда это случилось, они снова хотят вернуться в Нельзя торопить время, проявляя нетерпение: скорее бы закончить школу, потом вуз, скорее бы на пенсию, скорее бы на ... кладбище? Нужно стараться жить настоящим, не забегая вперед. Если сожалеть об утраченной молодости, негодовать о приближающейся старости - время будет идти в разы быстрее, приближая тебя тем самым к смерти. Безусловно, жизнь не хочется терять, особенно если толком и не начинал ее.