Моя деревня называется Мартын. Она красива, в ней очень много домашних животных. Это куры, овцы, коровы, козы. Сейчас весна, но летом весь скот кроме коз и куриц будет выводиться в поле.
Я бабуле приводить скот домой. У меня в деревне есть четыре козы, три козла, десять овец, двадцать кур и две коровы. Овец и двух коров мы выводим в поле пастись, а вечером мы приводим их домой. Еще я бабушке доить коз и коров. Один раз я даже посла овец. Это очень сложно. Целый день смотреть, что бы ни одна овца не убежала. Я очень устала, но все-таки, ни одну овцу не потеряла. Все овцы пришли домой.
А ещё у меня в деревне есть пёс Мухтар. Он очень добрый и хороший. Когда Муха был ещё маленький, мы с мамой взяли его с собой в лес. Он там бегал и с нами играл. Но мы там не играли, а собирали грибы и ягоды. После того как я набрала полную корзину грибов и бидон ягод я стала играть с Мухой и смотреть чтоб он не убежал. Когда мы пришли домой, я уложила спать моего пёсика.
Ещё у меня есть кошка Катя и Ксюшечка я помню её маленьким комочком пуха. Когда она только родилась, я сразу же дала ей имя Ксюшка. Катя раньше жила у нас в городе, но сейчас она живет в деревне, потому что была очень не послушной. Сейчас две хорошие кошки живут дружно. У нас есть две новых курочки, их зовут Белочка и Перышко. Белочка села на яйца и у неё уже появилось десять цыплят, они такие маленькие пушистые да ещё желтенькие. Перышко ещё не села на яйца, но скоро сядет. Как видите у нас в деревне очень много животных. Я очень люблю свою деревню.
Можете в некоторых местах что-то убрать или написать другое например название деревни
Қытайдың əйгілі данасы Конфуцийдің өте ақылды бір шəкірті бар екен. Ол ақылды əрі алғыр болғаны сонша, оған данышпан деген оқымыстылар мен ғұламалардың өзі қайран қалатын болса керек. Бірақ, осынша ақыл мен білімі бола тұра əлі күнге Конфуцийға шəкірт болып жүргеніне басқалар таң қалысып жүреді. «Əрине, Конфуций қытайдың ең дана да данышпан тұлғасы екені рас, деседе шəкірті одан қалыса қоймайды. Ақылы мен амалы бір басына жеткілікті бола тұра жай шəкірт ретінде дəріс алып жүргені несі екен?», – деп баршасы бас қатырады. Күндердің күнінде бір адам Конфуцийге шəкіртінің де өзі секілді ақылды да дана екенін, ол жағынан ұстазынан қалыспайтынын айта келіп, сонша ақылды бола тұрып сізден не үйреніп жүргеніне таң қаламыз дейді. Сонда Конфуций дана: «Ол ақылды болғанымен өте жалқау. Ал жалқаулықтың ақыл мен білімді қор қылатынын түсінбейді. Сондықтан ол осы шындыққа көзі жеткенше менің шəкіртім болып қала береді», – деген екен.
Иə, бұл оқиғадан қоғам мен адам өміріндегі еңбектің рөлі орасан екенін түсінеміз. «Адамады адам еткен – еңбек» деген Маркстың да атақты сөзі бар. Бұл сөздің астарында үлкен шындық жатқаны анық. Адамның тарихтағы талай таң қаларлық жаңалықтары мен өнертабыстарының ар жағында үлкен даналық пен орасан еңбек жатқан болатын. Егер а еңбек ете білмегенде осындай дамыған қоғамға қол жеткізуі де неғайбыл. Сондықтан еңбектің орнын алмастыра алатын құндылық жоқ. Өзіміз өмір сүріп жатқан мемлекеттің экономикалық, əлеуметтік, саяси дамуы да қарапайым еңбек адамдарының арқасы екені талассыз. Өйткені осы бір қарапайым адамдардың тынымсыз еңбегінің нəтижесінде ел экономикасы мен қазынасына қаншама байлық құйылып жатқан жақсы білеміз. Ал ол байлықтың халықтың игілігіне жарап жатқаны тағы шындық. Бұл жағынан мемлекет ең алдымен қарапайым еңбек адамдарына қарыздар. Осындай қарапайым да тынымсыз еңбегімен ел жадында сақталып, халықтың құрметіне бөленген адамның бірі – Алтынбике Бертаева.
Ал 1963 жылы Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің VІ шақырылымының жəне 1967 жылы VІІ шақырылымының депутаты болып екі мəрте сайланды. Жоғарғы Кеңестің заң жобалау комиссиясының да мүшесі болған.
КСРО ыдырап, қазақ елі тəуелсіздік алғаннан кейінде апамыздың атқарған қызметтері атаусыз қалып көрген жоқ. Елімізге сіңірген ерен еңбегі мен халық шаруашылығын дамытуға қосқан үлесін жоғары бағалаудың нəтижесінде Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2016 жылдың 28 желтоқсанындағы №883 қаулысы негізінде Достық ауылындағы Қаратұрық орта мектебіне А.Бертаеваның құрметті есімі берілді.