Суретте аңшы құстармен аң аулағаннан кейін олжасын жинайтын аңшы бейнеленген. Аңшы жылы, Көк тонмен киінеді, ал оның басында құлаққап бар. Жерде / шөпте қардың кішкене қабаты жатыр. Осыдан біз қазір күз немесе Көктем деп болжауға болады. Аңшының жанында оның ақ иті тұр. Суретте біз оның шығатын қабырғалары қалай бейнеленгенін анық көреміз. Ол аз жейді деп болжауға болады. Сондай-ақ, екінші ит бар, бірақ ол қазірдің өзінде қызыл. Қазіргі уақытта суретте ол ұйықтап жатыр немесе жай ғана гломерулаға оралған. Қара манты бар қоңыр жылқы жолға шығу уақыты келгенде дұрыс күтеді. Оның артында иридесцентті қауырсындары бар үлкен құс отырады. (Бұл құс деп ойлаймын ба?) Жыртқыштың кішкентай мүйіздеріне қарағанда, бұл ешкі болатын. Аспанда күн көрінбейді, бірақ қашықтықта құстардың кішкентай отары ұшады.
перевод:
На картине изображён охотник, собирающий свою добычу после охоты с ловчими птицами. Охотник одет тепло, в синих тонах, а на голове у него ушанка. На земле/траве лежит небольшой слой снега. Из этого можно предположить, что сейчас осень или весна. Возле охотника стоит его белый пёс. На картине мы чётко видим как изображены его выпирающие рёбра. Можно предположить, что он мало ест. Также, есть и вторая собака, но она уже рыжая. В данный момент на картине она спит или просто лежит, свернувшись в клубочек. Коричневый конь с чёрной гривой верно ждёт, когда пора настанет отправляться в путь. На спине у него сидит большая птица с переливающимися перьями. (Могу предположить, что это стервятник?) Судя по маленьким рогам добычи, это был козлик. Солнца на небе не видно, зато вдали летает небольшая стая птиц.
Бауырсақ туралы ертегі (орыс халық ертегісі).
Ертеде бір шал мен кемпір болыпты. Бір күні қарны ашқан шалы кемпіріне: "Кемпір -ау, қамбаның түбін қағып, маған бауырсақ пісіріп берсеңші" депті.
Кемпір қамбаның түбін қағып, елеуішпен елеп, ақырында екі уыс ұн шығарыпты.
Сол ұн мен қаймақты қосып илеп, дөңгелетіп, ыстық майға қуырып, бауырсақ жасапты. Бауырсақ піскен бетте жемей, шал оны суыту үшін терезенің көзіне қойыпты.
Бауырсақ суып тұрып, бір кезде домалай жөнеліпті. Домалап келіп терезе алдындағы орындыққа, орындықтан еденге, еденнен дәлізге, дәлізден аулаға, ауладан сыртқа, одан әрі, одан әрі домалай береді, домалай береді.
Бір кезде алдынан қон шығып: "Бауырсақ, бауырсақ, мен сені жеймін" депті.
Сонда бауырсақ қоянға: "Қоян, сен мені жеме. Мен саған өлең айтып беремін депті: «Менің атым Бауырсақ! Қаймаққа иленгем, майға пісірілгем, терезеде суығам. Ұстатпай кеттім Атама, ұстатпай кеттім Әжеме. Ұстатпаймын қоян саған да!»
Содан бауырсақ ары қарай домалай жөнеледі. Бір кезде алдынан қасқыр шығады да: "Бауырсақ, бауырсақ, мен сені жеймін" депті.
Сонда бауырсақ қоянға: "Қасқыр, сен мені жеме. Мен саған өлең айтып беремін депті:
Менің атым – Бауырсақ,
Қызарып пістім – көңлім шат.
Қамбаның түбін қырнаған,
Елеуішпен елеген.
Қаймақпенен илеген,
Күйдірмей майға пісірген.
Атайдан да құтылдым,
Әжейден де сытылдым,
Қояннан да құтылдым,
Қасқыр сенен сытылу,
Қиын емес – бұл маған!
Сонымен қасқырдан да құтылып, ары қарай домалай жөнеледі. Аюды кездестіріп, оған да өлең айтып, қаша жөнеледі.
Одан кейін алдынан түлкі шығып, бауырсақ өлеңін тағы да айта жөнеледі. Бірақ қу түлкі өз айласын асыру үшін "Өлеңін жақсы екен, бірақ менің құлағым нашар естиді. Бауырсақ, сен менің тұмсығыма шық та, әніңді тағы бір рет қаттырақ айтшы" -дейді.
Түлкінің тұмсығына домалап шығып, өлеңін айтады. Сол кезде Түлкі
ұстап алып, жеп қойған екен.