Абай - қазақ даласын надандықтың айсыз қараңғы түні бүркеп, тұншықтырып тұрған кезде, еліне дем болуға, қараңғы жерге нұр болуға ағып түскен жарық жұлдыз. Ол мың қырлы, мың тәлімі бар ұлы ақын. Осы уақытқа дейін Абай туралы қанша айтылып, қаншама зертеу жұмыстары жазылып келсе де, ол әлі талай тың жұмыстарға негіз болмақ. Осы орайда Абайды сан зерттеген М. Әуезов былай деген: «Абай – терең теңіз, алып мұхит. Абайды таныған сайын, оның түбіне маржандарын алу үшін сүңги беруің керек, сүңги беруің керек. Ал мен оның бетін ғана қалқыдым.» М. Әуезовтен бастап қазақ ақын - жазушыларының кейінгі ұрпағында Абайға соқпай өткені жоқ. Осы ақындардың Абай Құнанбайұлы туралы өлеңдерін тыңдап көрелік.
Объяснение:
Түс көру, оны жору, а келешекте болатын оқиғаларды немесе аяқ жетпес жердегіні түсінде көру құбылыстарын (вещие сны (орыс)) қазақ аталарымыз қасиетке балаған. Ғылым әлемі үшін мұндай көріністер әлі күнге дәлелсіз аксиомаға жатқызылады. Осындай ғажайып түс көріп, келесі күні телефон арқылы Тараз қаласындағы Сәкен ағайыма хабарласқанда Бөлеген досы түнде келін түсіргенін жеткізді. Сол түс көрген күні таңға жуық көмейіме санамнан небір кесек сөз тіркестері құйылып дегбірімді қоздырды. Мазам кетіп, таңғы 04. 15 - те орнымнан тұрып қатирамды қолыма алғанша небір құнды сөздер ғайыпқа кетіп, есімде қалғандарын қағазға түсірдім. Оқырмандар бұл көрініске нендей пікір айтар екен...?
Объяснение:
Перед весной бывают дни такие:
Под плотным снегом отдыхает луг,
Шумят деревья весело-сухие,
И теплый ветер нежен и упруг.
И лёгкости своей дивится тело,
И дома своего не узнаешь,
И песню ту, что прежде надоела,
Как новую, с волнением поешь.