Ауыспалы өткен шақ — іс-әрекеттің бірнеше дүркін болып өткенін білдіреді. Есімшенің “- атын, -етін”, “-йтін” формалары арқылы жасалады. Мысалы, “тыңдайтынбыз”, “көретінсіңдер”. Келер шақ іс-әрекеттің сөйлеп тұрған сәттен кейін болатынын білдіретін етістіктің бір шағы
Ауыспалы өткен шақ сөйлеп тұрған уақытқа дейін дағдылы болып тұрған іс-қимылды білдіреді.Жасалу жолы: -атын,-етін,-йтын,-йтін.Например: Мен баратынмын,Олар ойнайтын.
Қазір мен сіздерге тапсыратын емтихандарға қалай дайындалатынымды айтамын. Мен емтиханда болатын.барлық материалдарды қайталаймын. Сабақта біздің мұғалім айтқан қосымша ақпараттарды тыңдаймын. Әрі қарай жеңіл және жәй болу үшін бәрін есте сақтауға тырысамын. Бірақ, күні бойы оқи берсең, бұл есте сақтауға тиімсіз . Өз сөзіңмен айту- бұл өте есте сақтауға тиімді. Әсіресе өзіңмен өзің бірден емес, уақыт өткізіп, бір күн ішінде басқа біреуге айтсаң. Өзіңе бірден айту-бұл басы, ал онан соң күн ішінде-басқаға айту. Ең тиімсізі біреу емтиханда сұрамайтын затты оқу. Бұл жерде, әрине, емтихан алдындағы сұрақтардан кеңеспен билеттер көмектеседі.
"Театр" старинное греческое слово. При переводе на родной язык, дает простой смысл-место смотра. Про вступление на сцене по самым древним сведениям на бумаге было написано 2500 лет назад. Место происшествия древний Мысыр. В вступлений отражено о жизни бога Осирис. Театр как отдельное искусство был организован как очаг искусства в древнем Грекии. Жанры как комедия и трагедия взяли начало в то время. История Казахского театра начинается в 14-15 годах ХХ века. В те годы на родном языке были написаны впервые драматические произведении, поставлены на сцене артистами любителями. В 1917 году в июне в жайлауе Ойкудык (в настоящее время район Абай, Восточно Казахстанской области), впервые был поставлен трагедия "Енлик-Кебек" Мухтара Ауезова. А профессиональный первый театр было открыто в 1925 году в городе Кызылорда. В 1928 году очаг искусства была переведена на новую столицу- Алматы, получил название Казахский Государственный театр.
