Көген тартыс — ұлттық ойын.
Бұл ежелден келе жатқан көне ойындардың бірі. Ертеде оны малшылар ойнайтын болған. Ойынды кең алаңда, дене шынықтыру залдарында өткізуге болады. Ойынға қатынасушылар тепе-тең екі топқа бөлінеді. Араларынан екі топқа ортақ ойын жүргізуші тағайындалады. Ойынға ұзын арқан таңдап алынады. Ортасынан 1—1,5 метрдей ашық орын қалдырылып, арқан әрбір 40—50 см. сайын түйіледі. Ортадан екі топты бөліп тұратын көмбе сызығы сызылады. Әр ойыншы бір-бір түйіншектен ұстап, бір-біріне қарсы қарап тұрады. Ойын басқарушының белгісімен басталады. Ортадағы көмбе сызықтан қай жақтың ойыншысы тартып өткізілсе, сол топ жеңіліп, оны тартып өткізген жақ жеңіске жетеді. Ойын осылай жалғаса береді. Ойын жастарды коллектившілдікке, бірлесіп іс-әрекет жасауға, дене күштерін молықтырып, білектерін сомдай түсуге, шынығуға баулиды.
Ілік, барыс, табыс, жатыс септіктерінде сөздерді қатыстырып, сөйлем құрастыру.
Елбасы шешімімен шілденің бірінші жексенбісі Ұлттық домбыра күні болып бекітілді (ілік септігі).
Менің ата – анамның туған жері – Сарыарқа төріндегі құтты мекен Ұлытау (ілік септігі).
Жаннұр, менімен бірге дүкенге барғың келе ме (барыс септігі)?
Мектепке бара жатып, балабақшаға бірге барған бала күнгі құрбымды кездестіріп қалдым (барыс септігі).
Кітапханадан өткен аптада алған кітапты оқып біттің бе (табыс септігі)?
Қонақтар келмей тұрып үйді жинастырып қою керек (табыс септігі).
Бүгінгі мерекеге орай балабақшада демалыс екен (жатыс септігі).
Менің жазғы демалысым әзірше ауылда өтуде (жатыс септігі).