Алматы́ мемлекетті́к табиғи́ қорығы́ – Қазақстанның Алматы Облысындағы қорық. Іле Алатау (71,7 мың га) жоталарының орталық бөлігінде орналасқан. 1966 жылы қорыққа «Сайрағыш тау» шөл телімі қосылған болатын, алайда 1983 жылы бұл табиғат ексерткіші Қапшағаай аң аулау шаруашылығының қарамағына тапсырылған болатын, қазіргі таңда ол Алтын Емел ұлттық паркінің аумағында орналасқан.
Солтүстік Тянь-Ашнт табиғи комплекстерін зерттеу және қорғау мақсатында құрылған болатын. Биіктігі 1600 м болатын тауларда жабайы алма, өрік, көктерек және шетен ашғаштар өседі. Биіктігі 1600 м-ден 2800 м-ге болатын тауларда – Шренк шыршадан тұратын қылқанда ормандар. Одан кейін жер бауырлап өсетін аршалар, ал 3500 м биіктіктен жоғары тауларда – жартастар және мұздықтар.
Қатты мұз басқан орталық болып табылатын, Талғар массиві шеңберігіндегі ең биік нкүте Талғар шыңы (4973 м) . Фаунасы: Іле өзені бойында- архарлар, джйерандар, кекликтер, фазандар; тауларда – маралдар, еліктер, қоңыр аю, рысь, тау барысы, теререв, сақалды кекіліктер, ұлар, көк құс, аршы ементұмсық.
Абайдың өнерпаз шәкірттері.
Мұхтар Әуезов «Абай шәкірттері туралы» атты мақаласында:
«Абайдың өзі тірісінде, оның айналасына жинаған талапкер, өнерлі жастардың саны көп болған. Бұлардың ішінде әншілер, композиторлар, халық фольклорын жинаушылар, әнші ақындар емес, орыс мәдениетін білуге талпынған жай көзі ашық жастар аз емес еді. Бұлар әр буыннан шыққан болатын. Іштерінде жас шағынан Абайға тетелес: Көкбай, Мұқа сияқтылардан бастап, Абайдың балалары: Ақылбай, Мағауия және інісі Кәкітай сияқты көп адамдар болды.Ақылбай, Мағауия, Көкбай сияқты ақындар туралы айта келіп, М.Әуезов: «Бұлардың еңбектерін шолуда, алдын-ала есте тұтатын бір жайды ескерте кету керек. Ол – осы шәкірт ақындардың еңбек үлгілерінен айқындап көріне түсетін, Абайдың өзіндік ерекшелігі болады.Өзге ақындар «шәкірт» деп аталған соң, Абай әрине олардың басшысы – ұстаз ақын болмаққа керек" деп атап өткен екен.
