Стихи о хлебеХлеба пекутся.Тонкой струйкой сытной Змеится теплый запах по углам. Вдыхаю мир отрадный, самобытный С любовью и слезами пополам. Как просто пониманье Мирозданья, Когда, проснувшись по утру в тепле, Под солнечное лучика лобзанье, Домашний хлеб увидишь на столе.***В каждом зёрнышке пшеницы Летом и зимой Сила солнышка хранится И земли родной. И расти под небом светлым, Строен и высок, Словно Родина бессмертный, Хлебный колосок.Автор: В. Орлов***ПшеницаПоложит в землю Человек зерно, Прольётся Дождь- зерно орошено. Крутая Борозда и мягкий Снег Зерно укроют на зиму от всех. Весною Солнце выплывет в зенит И новый колосок позолотит. Колосьев много в урожайный год, И человек их с поля уберёт. И золотые руки Пекарей Румяный хлеб замесят поскорей. А женщина на краешке доски Готовый хлеб разрежет на куски. Всем, кто лелеял хлебный колосок, На совести достанется кусок.Автор: Аким. Я.***Зёрна наших дней, светитесь Позолотою резной! Говорим мы: «Берегите. Берегите Хлеб родной... Не мечтали мы о чуде. К нам с полей живая речь: «Берегите хлеб, вы –люди! Научитесь хлеб беречь».
Міне, қыркүйек туды, күз келді. Күн қысқарып, түн ұзарды. Аспаннан бұлттар қаптап, сіркіреп жаңбыр да жауып тұр. Күн сирек көрініп, аз жылытады. Анда-санда таңертең салқын болып қояды. Өткір суық жел арық малды, жұқа киімдіні тоңдыра бастады. Жұрт күземін алған, киізін де басып алды. Маса, шыбын, құрт-құмырсқа жоқ болып кетіпті, құстар да жылы жаққа ұша бастады. Қарлығаштар көптен көрінбейді. Аспанда тырналар да тізіліп ұшып барады. Ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп шөптер де қурап қалған. Егіншілер астығын жинап алып, шашындыда әр жерде ғана жаңбырға сарғайған шошақтар тұр, оларды де иелері тасып алуға шана жолын күтіп отыр.
Міне, сентябрь туды, күз келді. Күн қысқарып, түн ұзарды. Аспаннан бұлттар қаптап, сіркіреп жаңбыр да жауып тұр. Күн сирек көрініп, аз жылытады. Анда-санда таңертең салқын болып қояды. Өткір суық жел арық малды, жұқа киімдіні тоңдыра бастады. Жұрт күземін алған, киізін де басып алды. Маса, шыбын, құрт-құмырсқа жоқ болып кетіпті, құстар да жылы жаққа ұша бастады. Қарлығаштар көптен көрінбейді. Аспанда тырналар да тізіліп ұшып барады. Ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп шөптер де қурап қалған. Егіншілер астығын жинап алып, шашындыда әр жерде ғана жаңбырға сарғайған шошақтар тұр, оларды де иелері тасып алуға шана жолын күтіп отыр. Ел тегіс биесін ағытып, пысық қатындар желі-ноқтасын кептіріп алды. Жаз күні көп байлағаны есіне түсіп, қымызшыл шалдар арық құлынын жаңа аяп отыр. Ер азамат қыстауды түзеп, кемпір мен шал, борбай балалар от басында отыр. Жаз рақат болса да, киіз үйдің күзді күні суығы-ай!
