«Ұлы Абайдың шығармашылық мұрасы-халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазынасы.Маңызын жоймау былай тұрсын,заман өзгеріп,қоғамдық санада күрт сапырылыстарпайда болған сайын бұл қазына өзінің жаңа бір қырларымен жарқырай ашылып,қадірін арттыра түсетініне Абайдан кейінгі уақыт айқын көз жеткізді.
Ақынның дүниеге келгеніне бір жарым ғасыр,ал өзінің мәңгі өлмес шығармаларымен халқына сөздің ұлы мағынасында ұстаздық ете бастағанына ғасырдан астам уақыт өтті.Содан бері оның артына қалдырып кеткен мұрасы елі мен жұртының рухани өміріндегі қай бұрылыстар мен қай құбылыстар тұсында да айнымас темірқазық,адастырмас құбыланама болып қызмет етіп келеді.
Бұл күнде Абай сөзі әр қазақтың ағзасына ана сүтімен бірге дариды десе,артық айтылғандық емес.Ана сүті тән қорегі ретінде жас сәбидің буыны бекіп,бұғанасы қатаюына қызмет етсе,ақын сөзі оның санасына адамдық пен азаматтықтың ұрығын сеуіп қызмет етеді.
Адам бойындағы қасиеттер жақсы болу керек.Мысалы:адалдық, әділдік, қайырымдылық және т.б.Осы қасиеттер адам бойында болу керек деп санаймын.Ал жаман адамның бойында:мақтаншақтық, еріншектік болады. Сол себепті бізде осы қасиеттер болмауы керек.
Бізде жақсы қасиеттер болса, бізді басқа адамдар, достарымыз бізді жақсы көретін болады.Ал бізде жаман қасиеттер болса, бізді ешкім жақсы көрмейді.Сондықтан бізде жақсы қасиет болу керек.
Менің ойымша әр адамда жақсы қасиеттер болу керек. Әрине, барлығында барлық жақсы қасиет болмасада адамда біреу болсын жақсы қасиет болу керек деп ойлаймын.
