1973 – 81 жылы Шу ауданы Төле би ауылындағы орналасқан Сәду Шәкіров атындағы мектеп-интернатта оқып, 8 жылдық білім алды. 1981 – 83 жылы Бірлік ауылындағы бұрынғы Киров атындағы орта мектепте оқып, он жылдықты бітірген соң, әскер қатарына шақырылғанға дейін әкесі Ноғайбайға жәрдемші-малшы болып, Көктерек тауарлы-сүт фермасында жұмыс істеді.
1984 – 86 жылы Амур өлкесі Белогор қаласында әскери міндетін өтеді. Әскери-саяси қызметтердің үздігі ретінде бірнеше мақтау қағазымен марапатталып, әскери бөлімше командирлері ата-анасына алғыс айтқан құрмет қағаздарын жіберді. 1986 жылы мамырда әскери борышын өтеп ауылға оралды. Тамыз айында әскери бөлімшенің жолдамасымен Алматыдағы Сәулет-құрылыс институтына келіп сынақтан сүрінбей өтіп, оқуға түсті.
Осы жылы 16 – 18 желтоқсанда болған қазақ жастарының отаршылдық және әміршілдік жүйеге қарсы көтерілісіне белсене қатысты. Бірақ көтеріліс қатыгездікпен жаншылғаннан кейін 1987 жылдың қаңтарында ішкі істер органының қызметкерлері «Алматыда бір төбелеске қатысты» деген желеумен Рысқұлбековті Мойынқұм ауданының орталығында тұратын нағашысы – М.Асанбаевтың үйінде демалып жатқан жерінен ұстап әкетеді. Кейіннен, көпшілікке мәлім болғанындай, тергеушілер зымиян әрекеттерімен Рысқұлбековке неше түрлі айла-шарғылар қолдана отырып, оны С.Савицкийдің өліміне кінәлі етеді.
Қазақ КСР-і Жоғарғы Сотының қылмыстық істер жөніндегі коллегиясының төрағасы Е.Грабарниктің 1987 жылы 16 маусымдағы Үкімімен Рысқұлбеков – ең жоғары жаза – өлім жазасы – атуға бұйырылды. Зиялы қауым өкілдері СОКП Бас хатшысы Горбачев пен КСРО Жоғарғы Кеңесі Президумының төрағасы Громыконың атына Рысқұлбековтің жазасын жеңілдету туралы өтініштерін жолдады. Кейіннен Рысқұлбековтың ату жазасы амалсыздан 20 жылға бас бостандығынан айыру жазасымен ауыстырылды. Бірақ Шу, Қарағанды темір жол бекеттері арқылы Рысқұлбеков белгісіз себептермен Семей түрмесіне жеткізіліп, құпия жағдайда оның өміріне қастандық жасалды.
Первое, что приходит мне в голову, когда говорят о любимом месте отдыха – это, конечно же, лес. С детства я с родителями хожу по лесу, мы там проводим много свободного времени. Летом – устраиваем пикник, осенью – собираем ягоды и грибы, зимой – катаемся на лыжах. И в любое время года мы восхищаемся необыкновенными пейзажами этого леса, дышим свежим воздухом.Животные в лесу стали для меня настоящими друзьями. Мне всегда очень интересно наблюдать за их поведением и жизнью. Мы кормим белочек и зайчиков. Однажды я даже встретила лису, она была очень забавная и добрая. В лесу я бегаю за насекомыми: стрекозами, бабочками и играю вместе с ними. Если немного пройти, можно встретить небольшое стадо коров. Там они пасутся, а мы пьем свежее парное молоко, наслаждаясь красотой природы.
Источник: Сочинение Мое любимое место отдыха
Дастаркан басында жастар улкендердiн батасын алган. Бата - улкендердiн озiнен жасы кiшiлерге беретiн ыкыласты тiлегi. Аксакалдар: "Улыс он болсын! Ак мол болсын, кайда барса жол болсын!" - деп бата бередi.
Дастур бойынша Наурыз айтыс откiзiледi. Бул жаксылык пен жамандыктын, суык пен жылынын, жаз бен кыстын айтысы.
Мереке кызган кезде жастар алтыбакан жанында улттык ойындар ойнайды. "Кокпар", "Байге", "Кыз куу", "Жамбы ату" ойындары аса бiр куанышпен отетiн.