Мағауинның "Бір атаның балалары" атты шығармасын оқып, мен Зигфрид деген баланы аядым, оның ұлты неміс болдғандықтан, оны ешкім өз отбасына алғысы келмеді. Бұл әділетсіз,себебі ол баланың ұлты неміс болғанына кінәлі емес. Бұл оқиға соғыс кездері орын алған, баланың ата-анасы болмай, ол балалар үйіне жіберілген. Кейін төраға балаларды әркім үйлеріне алсын деген бұйрық берді.Бір қария осы Зигфридты мен алайын, менің балам соғыста қаза болды деді. Олар ұзақ уақыт бойы бірге тұрды. Бір күні ауылдың балалары оны қазаншұңқырдың қасына ойнауға шақырды. Зигфрид балалардың сана сезімі дұрысталды деп ойлап,ойнауға барды.Балалар оның үстіне балшық шашып тастап, ол жылады. Маған осы шығарма өте ұнады,себебі мейірімді адамдар өмірде әлі де бар екен және олар байғұс баланың тағдырына немқұрайды қарамайтынына көзім жетті.
Синонимдері:
Байтақ - кең,жалпақ.
Тар - кішкентай,алақандай,енсіз.
Алуан - әр түрлі,әр қилы.
Жүйрік - жылдам,шапшаң,тез.
Мекен - қоныс,орта,жер,тұрақ.
Бақыт - мерей,құт-береке.
Антонимдері:
Байтақ - тар,енсіз.
Тар - кең.
Алуан - бірдей.
Жүйрік - баяу,жай.
Бақыт - қайғы.