Бір ұмытқан жөн-жоралғылардан, қашан 3 немесе 4 жас жігіт және ауқатты иеге деген болып табылады жарияла-, бұл бас "денгене" пришли. Ғұрыптың шарттары: ие таковы, кірістің мақсатын танып, майлы қойды кеседі, барлық етті пісіреді. Напросившиеся жігіттер барлық етті, ішіп кет- сорпой жеуге керекке. Қарамастан және қарамастан, олар барлық ет және сорпу, сол жеңіл- тігімдермен және адалдауға керекке шығын қос өлшемде осилить алса санал-. "Денгене" тағы "сирне" атайды. "Денгене" Қазақстанының оңтүстіктің облыстарында ғұрып аталады, қашан 4-5 отбасы в сердебені малды кеседі және етті барлыққа бөледі. Бойынша жалғау еттің в сердебені тағы бір малды және олай бұдан әрі кеседі. Сол тезірек барлық ара аймақтың жылы климаттық шарттарының, чтобы ет бүлінбеді. перевод Один из забытых обычаев, когда 3 или 4 молодых джигита являются к состоятельному хозяину и объявляют, что пришли на "денгене". Условия обычая таковы: хозяин, узнав цель прихода, режет жирного барана, варит все мясо. Напросившиеся джигиты должны съесть все мясо, запить сорпой. И, если они не смогут осилить все мясо и сорпу, то считаются проигравшими пари и должны возместить ущерб в двойном размере. "Денгене" называют еще "сирне". В южных областях Казахстана "денгене" называется обычай, когда 4-5 семей в складчину режут скот и делят мясо на всех. По окончании мяса режут в складчину еще один скот и так далее. Это скорее всего из-за теплых климатических условий региона, чтобы не испортилось мясо.
Мемлекетіміздің тәуелсіздік алғаннан кейінгі еліміздің жеткен жетістіктері аз емес. Ең алдымен мемлекетіміздің гүлденуінің берік іргетасы әрі кепілі болған еліміздің басты заңы – Қазақстан Республикасы Конституциясы қабылданды. Сонымен қатар, әнұранымыз бен мемлекеттік рәміздеріміз дүниеге келді. Оның негізінде, елімізде біздің қоғамымыздың басты құндылығы саналатын адамның дамуына, оның әл-ауқатын арттыруға бағытталған ауқымды қайта құрулар жүзеге асырылды. Бүгінде тәуелсіз отанымыз ауыз толтырып айтарлықтай жетістіктерге жетті. Осыған байланысты «Ел.кз» әлеуметтік желісі «Тәуелсіз Қазақстанның жетістіктері» атты фоторепортаж байқауын жариялап отыр.
Әлия Нұрмұхамбетқызы Молдағұлова (шын есімі Ілия, майдандас достары «Лия» деп атапты) (1925 ж. 15 маусым (кейбір деректерде 25 қазан, 20 сәуір), Ақтөбе облысы, Қобда ауданы, Қаз КСР – 1944 ж. 14 қаңтар, Псков облысының солтүстігіндегі Новосокольники, Казачиха ауылы, РКСФР) – Кеңес Одағының Батыры (1944), мерген, ефрейтор.
1925 ж. 25 қазанда Ақтөбе облысы, Қобда ауданының Бұлақ ауылында Сарқұлов Нұрмұхаммед және Молдағұлова Маржанның отбасында дүниеге келген. Бала кезінде анасынан айырылып (1933 ж.), кейіннен Алматыда ағасының қолында тұрған, ал 1935 ж. бастап Ленинград, Красногвардейский ауданы, Гурдин көшесіндегі №46-шы балалар үйінде тәрбиеленген. Санкт-Петербургтегі 9-орта мектебінде оқыды. Оқудағы озаттығы және үлгілі тәртібі үшін Әлия Қырымдағы Бүкілодақтық пионерлер лагері – Артекке жіберіледі. Артекте батырлар тақтасына Рубен Ибаррури, Тимур Фрунзе сияқты батырлармен қатар Әлия Молдағұлованың да суреті енгізілген. Соғыс басталған соң балалар үйімен бірге Ярославль облысының Вятское селосына эвакуацияланған. Вятское орта мектебінен 7-сыныпты бітірісімен Рыбинск авиациялық техникумына түседі, бірақ көп ұзамай (1942) ЖШҚӘ-ға (Жұмысшы-Шаруа Қызыл Әскері) майданға жіберу туралы өтініш жібереді.
1943 ж. Снайперлер дайындау орталық әйелдер мектебін аяқтайды. 1943 ж. бастап 54-ші арнайы атқыштар бригадасы 4-батальонының снайпері болған (22-ші әскер, 2-ші Балтық жағалауы фронты). Жау әскерінің 30-дан аса сарбаздары мен офицерлерінің көзін жойған. 1944 ж. 14 қаңтарда Псков облысының солтүстігіндегі Новосокольники ауданында қаза тапты.
перевод
Один из забытых обычаев, когда 3 или 4 молодых джигита являются к состоятельному хозяину и объявляют, что пришли на "денгене". Условия обычая таковы: хозяин, узнав цель прихода, режет жирного барана, варит все мясо. Напросившиеся джигиты должны съесть все мясо, запить сорпой. И, если они не смогут осилить все мясо и сорпу, то считаются проигравшими пари и должны возместить ущерб в двойном размере. "Денгене" называют еще "сирне". В южных областях Казахстана "денгене" называется обычай, когда 4-5 семей в складчину режут скот и делят мясо на всех. По окончании мяса режут в складчину еще один скот и так далее. Это скорее всего из-за теплых климатических условий региона, чтобы не испортилось мясо.