«Уақытым жоқ!» Бұл қазіргі кездегі қоғамның көрінісі. Еңбектеген баладан, еңкейген қартқа дейін осы сөзбен өмір сүріп келеді. Жиі ауызға алады. Уақыт деп жиі күрсінеді. Шын мәнінде, уақыт дегеніміз не?! Оның жеткізбейтін қандай құдіреті бар?! Шынында да казіргі таңда уақытқа теңесе алатын алтын да өз құнын жоғалтудаУақыттың қалай зымырап өткенін де кейде байқамай қаламызОл көзге көрінбей, не қолға ұстатпай, бір айналамызда жүрген зымыран секілді Әттең уақыттың тапшылығын .. Өйткені 1 минутыңдыда қайтара алмайсың.
Ең ұзын үш тоқсан адаққа деген жақындады. Көктемніңкүні сыныптың кесек-кесек терезелеріне деген көзсалды, қарамастан және жұмсақ біздің басымыздыңөзінің жылысының тиді. Өзгерістерде біз белсенежоспарларды алдағы көктемнің демалыстарынаталқыладық. Ыстық спорах, сияқты ылғи, ақиқат - өсиеттіңорманына туды экскурсию деген бар-. Баста таң біз уже көңілді, жорық әннің астына қаладандеген кеттік. Многоэтажек сұр елестері ұзақ позадиқалды, саяжайдың тағы жабулы үйінділерге деген атал-сатал, ұрып жық- болған телімінің, қармен ауыстырып.Түнеріңкі пейзаж бізді қайғыға батырмады. Көктемніңкөңіл-күйі біздің жүректерімізде божылдады. Бер кешқұрым біздің автобусымыз баста шеттеқармақбаулар өте ажарлы турбазе деген подкатил. Бізвыгрузились, поужинали және бас алаудың посидели.Жолдан деген шарша-, біз выспаться қиялдадық. Таңертеңгі күннің ашық түсті сәулелері құбылмалысәулемен сквозь жалюзи ашылды. Құстың шырылыаралас капели дыңылымен құлақтарға деген вливался.Бізді асханаға деген шақырды және қарастыр- таңғыаспен - вкуснейшая овсянка сүйкімді аңқайтты, рогаликишоколадом және қарамастан
