Құс қанатымен ұшады, құйрығымен қонады. Ит тамағы үшін жүгіреді. Құс тамағы үшін ұшады. Тоты құс бойына қарап зорланады, аяғына қарап қорланады. Қыран құс шашып жейді, қара құс басып жейді. Қыран құстың баласы ұшса келмес ұяға. Құс баласы қырымға қарайды. Қаршыға ілген қазға сын. Қаршығалыға қоян кездеспейді, Жарақтыға жау жолықпайды. Жарқанатқа жарықтан қараңғы артық. Қаз келсе, жаз келер, Қарға келсе, қатқақ келер. Шағала келмей жаз болмас, Шаңқан келмей, боз болмас. Жапалақ мақтанса, Жардан қоян алдым дер. Жаман мақтанса, Жақсының жағасынан алдым дер. Қарға қарғаның көзін шұқымас.
Паһ шіркін аналар-ай! Асыл анам сен туралы қанша айтсам да әңгімем таусылар ма?! Бірақ, сол әңгімені айту үшін менің асыл сөзімнің қоры жетпейді ме,- деп қорқамын, анашым! Мен сенің алдыңда өмір бойы борыштымын, жаным, анам. Сенсің ұйқысыз өткізген түндеріңді, мені уайымдау мен өткен күндеріңді, барлық көрген мен үшін қиыншылықтарыңды өтейтін қауқары болса. Өзіңе менің әрбір ісім қуаныш сыйласа, сенің мен бақыттымын деген сөзіңді естісем, анашым. Менде өзімді өте бақытты сезінер едім. Паһ шіркін аналар-ай ,- деген сөз балаңның өзіңе және басқа аналарға деген жүрегінен жарып шыққан ризашылығы, қабыл ал Анашым.
