Ұлттық тағам. Келер жылғы молшылықтың жоралғысы ретінде наурыз тойында әрбір шаңырақта міндетті түрде әзірленген. Халықтық дәстүр бойынша оған бидай, тары, сүр ет, бұршақ, сүт, су, тұз сияқты кем дегенде жеті түрлі азықтық заттар міндетті түрде қосылуы тиіс. Тақ санын сақтап, мұндай заттар көбейтіле беріледі. Соғымнан арнайы сақталған мүшелер (қазы, қарта, шұжық, т.б.) де қосылады. Ол негізінен бидай көже, тары көже секілді әзірленген (қысқаша Көже). Наурыз көжені халық арасында “тілеу көже”, “көп көже” деп те атай береді. Наурыз көжеге, наурызға арналып сойылған малдың кәделі асына Наурыз бата берілген соң, жиналған халық: “ақ мол болсын” деген тілек айтып тарқасады.
-Сәлем Меруерт! -Сәлем Алма -Меруерт,сен маған көмектесе аласың ба? Бізде жақында ашық сабақ өтеді,мұғалім бізге Шоқан Шыңғысұлы Уәлиханов туралы біліңдер-деп айтты -Шоқан Шыңғысұлы Уәлиханов (шын есімі Мұхаммед Қанафия; 1835, Қостанай облысы Сарыкөл ауданы Құсмұрын жері — 10 сәуір 1865, Көшентоған, Жетісу) — қазақтың ұлы ғалымы, XIX ғасырдың екінші жартысында Қазақстанда туған демократтық, ағартушылық мәдениеттің тұңғыш өкілдерінің бірі, шығыстанушы, тарихшы, фольклоршы, этнограф, географ,ағартушы. Әжесі бала күнінде «Шоқаным» деп еркелетіп айтуымен, «Шоқан» аталып кеткен. -Өте қызық екен. -Қазақтың ұлы ойшыл-ағартушылары Шоқан мен Абайдың дүниетанымы мен шығармашылық бағытында, тарих пен заман мәселелерін түсінуі мен талдауыңа, әсіресе, мәдени мұраны меңгеру, дамыту, оны елдің рухани қажетіне жарату әрекетінде мол үндестік байқалады. Бұл Абай мен Шоқанның ауыз әдебиетінің асыл үлгілерін жас кезінен санаға сіңіріп, өшпес тағлым алуынан да, небір шешендер мен ақындардың тапқыр сөздерін естіп есуінен де, арғы түбі шығыс елдерінен таралған, араб, парсы, түркі тілдеріндегі қисса, дастан, аңыз, әпсана, ғазел мүлкін өздігінше ізденіп оқып, білімін байытуынан да, орыс және Европа кітаптары, соның ішінде олардағы фольклорлық нұсқалармен терең таныстығынан да көрінеді. Шоқан халық әдебиетін тарихты танудың аса бағалы ескерткіштері деп қараса, Абай көркемсөз байлығын жамағатты кәміл адамдық жолдарға баулып, тәрбиелеудің, жақсылықтарды өнеге етіп көрсетіп, зұлымдық, надандық атаулыны әшкерелеуің құралы санады. Абай осы мақсатты көздеп, езінің шығармаларында ауыз әдебиетінде қалыптасқан неше алуан нақыл сөздерді, мақал-мәтелдерді, тұрақты тіркестерді жаңғырта пайдаланды. Абайдың халық елеңдеріндегі дәстүрлі ұйқастар мен буындық өлшемдерді, арнау, толғау, жоқтау, жұбату секілді фольклорлық жанрларды қолдануы осыны көрсетеді. Шығыс фольклорындағы фабулаларға сүйеніп, «Ескендір», «Масғұт», «Әзімнің әңгімесі» тәрізді келемді туындылар жаратуы да ақынның жаһан халықтарының рухани қазынасын кең игергендігін дәлелдейді. -Сен бұның бәрін қайдан білесін? -Маған атам түсіндірген. -Көп рахмет!Сау бол!Келесі кездескенше. -Сау бол!
Начиная с 2016 года, в Казахстане появился новый праздник – День благодарности, установленный указом Президента Республики №173 от 14 января 2016 года. Этим же документом утверждена и дата его официального ежегодного празднования – 1 марта. С инициативой учреждения данного Дня выступил сам Президент Казахстана – Нурсултан Назарбаев. В своей речи на 22-й сессии Ассамблеи народа Казахстана (АНК) в апреле 2015 года, в рамках празднования её 20-летия, он предложил отмечать День благодарности в Республике. А день создания АНК – 1 марта – выбрать в качестве даты праздника, когда «народы страны могут поблагодарить друг друга и казахов за терпимость и гостеприимство в те годы, когда многие народы были депортированы в страну». «Этот день может стать ярким праздником милосердия, дружбы и любви всех казахстанцев друг к другу», – сказал тогда глава государства.
Кстати, сама Ассамблея народа Казахстана занимает центральное место в системе государственной национальной политики, она включает в себя более 800 этнокультурных объединений. Её председателем является Президент Республики, а сессия – высшим органом, решения которого обязательны к рассмотрению всеми госструктурами. За время своей работы, с 1995 года, АНК стала координатором работы центральных и местных исполнительных органов власти по вопросам межэтнического развития. Эта деятельность охватывает информационные, образовательные, воспитательные, правовые, а также международные аспекты обеспечения межэтнического согласия. Не секрет, что современная многонациональная семья Казахстана – это результат нескольких миграционных волн, вызванных политикой Советской власти, когда в Республику в разные годы были депортированы целые народы. И представителей этих народов, по словам Назарбаева, выгружали из вагонов прямо в голой степи, а казахские семьи, сами находившиеся в крайней нужде, принимали их в свои саманные дома. Так, только в начале 20 века в Казахстан прибыло 1,1 млн. человек из России, Украины и Белорусии, в 1930-е годы в ходе коллективизации сюда было сослано 250 тысяч раскулаченных крестьян, и ещё порядка 1,2 млн. человек со всех уголков СССР переселено на строительство промышленных объектов. И то, как все эти люди смогли устроиться и выжить – огромная заслуга всего народа Казахстана. Поэтому учреждение данного праздника – это дань уважения и благодарности всех этносов друг другу и к казахам, проявившим милосердие и принявшим этих людей как родных. «Помни и гордись своей историей» – это один из основных посылов праздника. А одна из целей данного Дня – воспитание у подрастающего поколения граждан чувства толерантности, дружелюбия и уважения друг друга, а также – укрепление межэтнического согласия и межнациональных уз в Казахстане. В современном мире глобализация стирает границы, миллионы людей на планете числятся мигрантами. Поэтому в текущем столетии главным экзаменом для народов станет экзамен на толерантность.
