Дәйек сөз, цитата (лат. cіto– келтіремін, шақырамын) – түпнұсқадан сөзбе-сөз алынған үзінді. Автордың ойын беделді пікірлермен тиянақтау үшін, біреудің пікіріне сын айту үшін, құнды дерек ретінде пайдалану үшін қолданылады.[1]
Дәйек сөз, негізінен, ба з материалдарында, ғылым еңбектерде, кітаптар мен әр түрлі қолжазбаларда, баяндамалар мен сөйлеген сөздерде келтіріледі. Дәйек сөздер ғылым еңбектерде пайдаланғанда, сол еңбекте айтылатын оймен логикалық тұрғыдан қабысып, жарасым табуы тиіс. Айтылмақ ойды одан әрі дамытып, жаңа деректермен толықтырып тұру керек. Сонда ғана ол өз міндетін атқарады. Әдетте, зерттеу еңбектерінде, көбінесе әдебиет, мәдениет, өнер, ғылым қайраткерлері пікірлерінен дәйек сөздер алынып отырады. Мұның өзі үлкен талғаммен, орынды алынса, еңбектің сапасын арттыруға есебін тигізеді.
Дәйек сөз көбінесе ықшам түрде алынады. Сөйлем ұзақ болған жағдайда керекті жерін алып, қысқартылған сөздер орнына көп нүкте қою шарты бар. Дәйек сөз, әдетте, тырнақшаға алынып жазылады. Міндетті түрде дәйек сөз алынған еңбек, оның авторының аты-жөні сілтемелерде анық, нақтылы көрсетілуі тиіс. Эпиграф та дәйек сөздің бір түріне жатады
У меня есть любимая кукла. Мне ее подарила бабушка на день рождения. Я назвала её Маша. У куклы - Маши чёрные волосы, заплетённые в две косички. Глаза у неё голубые, ресницы чёрного цвета, губы красные.
На кукле короткое желтое платье, оно с красивыми узорами. На ногах у Маши белые туфельки.
Маша мне очень нравится. Она замечательная кукла. Лицо у неё доброе и весёлое. Когда я ее долго не вижу, то скучаю.
Дома я с Машей играю, когда есть время, шью ей одежду. А если я делаю уроки, Маша сидит на полке, смотрит внимательно и одобрительно кивает. Я доверяю ей все свои секреты, так как она умеет хранить тайну.
Я очень рада, что мне подарили эту куклу.