Мен үшін кітап - бұл басқа адаммен, кітап авторымен қарым-қатынас жасау мүмкіндігі. Автордың тұлғасы әрқашан мәтін арқылы жарқырайды. Сізге жақын адамдар бар, олармен болғыңыз келетін адамдар бар. Сонымен кітаптар - сізге жақын, жақсырақ болу үшін оқыған кітаптар бар. Сіз түсінбейтін адамдар бар - мұндай кітаптар бар. Бұл кітаптардың кейбіреулері өте жақсы болуы мүмкін, бірақ олар сіздің достарыңыз емес. Сізге сізге жақын емес адамдармен, мысалы жұмыста, сөйлесе аласыз. Кейде қажет емес жағдайда сізге жақын емес кітаптарды оқисыз.
Адамдармен қарым-қатынаста эмоционалды және ақпараттық аспект бар. Кітаптарда да солай болады. Кейбіреулер жай ғана көңіл көтеру үшін оқиды, ал басқалары сізге қажетті ақпаратты алу үшін. Бұл екі аспект сәйкес келгенде өте жақсы. Бұл керемет кітаптар.
Уақыт өте келе адамдар өзгереді және кеше қызықты болып көрінетін нәрсе жоғалып кетеді және қызығушылықты оятуды тоқтатады. Бұл кітаптармен де байланысты. Талғамыңыз, қалауыңыз, бағалауыңыз өзгереді - сіз таңдаған кітаптар сәйкесінше өзгереді. Мен кітап оқығанды жақсы көремін. Менің достарым көп емес, бірақ мен оқыған және кейде қайта оқитын достарым көп.
Объяснение:
ответ:Ана тілі — белгілі бір этностың қалыптасып, ұлт деңгейіне дейін үздіксіз дамуына ұйтқы болып келген және сол этностың негізгі тілі саналатын, өзара қауымдаса тіршілік етуіне қажетті тіл.
Этникалық тегі географиялық қоныстану аумағы, шаруашылық жүргізу тәсілдері ортақ адамдар қауымы мен мүшелерінің ана тілі арқылы ортақ дүниетанымы, ұғым-түсінігі, мінез-құлқы, наным-сенімі, сезіну қасиеттері – бір сөзбен айтқанда, ұлттық ділі қалыптасады. «Ана тілі» ұғымы не оған жақын түсінік барлық этносқа тән, бірақ этностық көзқарас тұрғысынан бұл ұғым әр түрлі («туған тіл», «ұлт тілі», «ата-баба тілі», «ана тілі», т.б.) атала береді. Қазақ этносының дәстүрі бойынша, шыр етіп дүниеге келген нәрестенің құлағына алғаш шалынған ананың үн-әуезі оның ақ сүті арқылы баланың бойы мен барша болмысына дарып, адамға ғана сыйланатын құдіретті күш – тілге ұласады, сондықтан оның тілі ана құрметіне бағышталып, «ана тілі» аталып кеткен. Қазақ тіл білімінде ана тілі терминін алғаш ұсынып, ғылыми айналымға енгізген Ахмет Байтұрсынұлы. Қазіргі уақытта (1998) қазақ халқының үштен бірі, яғни 4 млн-ға жуығы, Қазақстаннан тыс (Қытай, Моңғолия, Ауғанстан, Иран, Түркия, Ресей, Өзбекстан, Қырғызстан, Түрікменстан, т.б.)[1] жерлерде диаспора болып отыр. Бұл топтар қандай тілдік ортада (қытай, ұйғыр, моңғол, пүштүн, парсы, түрік, өзбек, орыс, қырғыз, түрікмен, т.б.) өмір сүрсе де, ол тілдердің қанша әсері болса да қазақ тілі олар үшін ана тілі болып саналады. Қазақ диаспорасы үшін ана тілінің сақталу, сақталмауы, қолданыс аясының кең, тарлығы, сайып келгенде, олар тұратын мемлекеттердегі тіл саясатына, тілдік ортаға, диаспораның шоғырланып немесе шашыранды түрде орналасуына, сондай-ақ ана тілін қайткен күнде де сақтап қалуға деген саналы әрекетіне де тікелей байланысты. Әрбір азаматтың ана тілін қастерлеуі оның мемлекеттің биік мәртебесіне қатысты қоғамдық көзқарас пен қамқорлыққа да тікелей байланысты. Сондықтан әркімнің өз ана тілін құрметтеуі тек анасының ақ сүтін өтеу ғана емес, қоғам алдындағы азаматтық абзал парызын ақтау, сол арқылы елдің елдігін сақтау болып саналады.
