С детства я слышал, узнал, узнал то место көкейімнен еркше из одного слова. Потому что это слово бабушка, и мама, и папа, чтобы не языками, что жүректерімен отыратындай чувствовался. Иногда бабушка мне слово, а для тех, мейірлене груди, накинули маңдайыма горячей лебін иіскейтін не возможно. Поэтому все, что мне құдіретіндей слов чувствовался. Он масаттанып бабушки слово, что каждый раз, түсетінмін наздана, еркелейтінмін. Это слово – «Айналайын!». Кеудесінен, что каждый раз эти слова и добрые бабушки, и внутренне повторяю, повзрослев, всегда с себя и «Айналайын!». я
Кез келген адамның әдептілігі мен жан-дүниесінің сұлулығы ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер де ең алдымен анадан тарайды. Әлемдегі ең кешірімді, ең мейірімді жан – ана. Ана баласы қандай қателік жасаса да кешіреді. Оның мейірімділігінде шек жоқ. Ана болу - бүкіл өміріне кететін рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып-қағуда ана өзін-өзі ұмытып, барлық күш-жігерін перзентіне жұмсайды, ол арқылы оның жаны нұрлана, нәрлене түседі. Ал баланың анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша құрмет тұтып, қастерлеу әрбір баланың борышы. Ана махаббатын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес.
Ананың мейірімі жан-жағына өз шуағын төгеді. Осы шуақпен жылынып, асыл ананың құшағында мейірім алып жүрген барша адамзат аналарды мәңгі ардақтап, аялай білсе, бұдан асқан бақыт жоқ шығар.
