Ритуалдық әрекеттерді орындағаннан кейін баркер түрінде үш адам барлық көшелерді, алаңдарды, аулаларды аралап, бәрін керемет мерекеге шақырды.
Өздеріңіз білесіздер, қазақ халқы кез-келген оқиға үшін жеткілікті белгілерді қабылдады.
Таңертеңгілік кездесуге барлық ересектер, жастар мен балалар, күректер мен мысықтарды жинап, көктемнің немесе суарылатын арықтың жанына белгіленген жерге жиналып, оны тазартты.
Бұл күндері келер жылы молшылық пен молшылықты білдіретін көп тағам дайындау әдеттегідей
Барлық адамдар жынысына, жасына және әлеуметтік тегіне қарамай, күнделікті міндеттерден босатылды және көңілді ойындар мен тең құқықты ойындарға белсенді қатысты.
Жаңа жыл мерекесіне қазақтар өте жауапкершілікпен қарады, оған алдын-ала дайындала бастады, үйді ретке келтірді, суармалы арықтарды тазартып, тұрғын үйді тазартып, таза сымбатты киім киіп, мол дастархан жайып, егін, молшылық, жаңбыр, сүт тілегендіктің белгісі ретінде барлық контейнерлерде болды тұрғын үйге сүт, бұлақ суы, айран және астық құйылды
жайлау – жазғы қоныс. жайлауды суы мол, шөбі шүйгін, маса-сона, шыбын-шіркейі аз жерлерден таңдайды. қазақ елінің дәстүрлі жайлауы сарыарқа атырабы мен орманды, желді өлкелерде, қазақстанның солтүстік-батысында (мұғалжарда), солтүстік-шығысында (алтай, сауыр және тарбағатай өңірінде), оңтүстік-шығысында (жетісу алатауы, іле алатауы және тянь-шань тауының солтүстік атырабында), оңтүстігінде (қаратау өңірінде) болды. қазақстанның әр өңіріндегі жайлауды рулы ел, қала берді жеке ата ұрпақтары пайдаланған. халық қыстаудан көктеуге, көктеуден жайлауға, жайлаудан күзеуге көшіп отырды. жайлау мен қыстау малға тиімді, тіршілікке қолайлы, көшіп-қонуға ыңғайлы жерлерден таңдап алынды. мысалы, жетісу өлкесінде қыстау қаш көлінің оңтүстігіндегі құмды, қамысты аймақта орналасса, жайлаулардың көбі оның солтүстігіндегі таулы атырабында жатты. қазақстан жеріндегі жайлау мен қыстау арасының қашықтығы да әр түрлі болды. мысалы, көшпелі өмір сүрген адай – табын, шөмекей – шекті, бағаналы – руларының маңғыстау түбегінен мұғалжар тауларына, қызылқұмнан торғай даласына, шу өзенінің төмен алабынан ұлытау төңірегіне дейінгі көш жолдарының арақашықтығы 1000 км-ге дейін жететін. ал қазақстанның солтүстік бөлігіндегі жартылай көшпелі қауымның көш жолдары 10 – 20 км-ден 40 – 80 км-ге дейін болды. бұл төңіректегі жайлаулар құдықтар мен көлдердің айналасына орналасты. жетісудағы жайлаулар мен қыстаулардың арасы солтүстіктен оңтүстікке қарай 100 – 200 км-ге жететін. қазақстан жеріндегі жайлаулардың ға да, малға да ең қолайлысы – тау алаптары. солтүстіктегі жазық даладағы жайлауларда мал, негізінен, құдық суынан суарылатындықтан қол еңбегін көп қажет етеді. қазір де малшылар жазғы жайылымды жайлау ретінде пайдаланады, жайлауға көшеді. қой, түйе, сиыр жайлауға шығарылады
