Ауыл -әр халықтың, соның ішінде қазақ халқының алтын бесігі, темір қазығы.Себебі, қазақтың салт –дәстүрі, қазақтың қаны мен жаны сол ауылдан басталады.Ауыл өмірі бір қалыпты адамдар ерте тұрып ,ерте жатады,себебі қорадағы малды ерте жайлайды, тауықтарына жем береді,нан жабады,ауылды жұмыс көп. Ауылдың бір кереметі таза ауа, әдемі табиғат көрінісі,тау,аққан мөлдір бұлақ,гүлдердің хош иісі. Қазіргі заманда ауылдың жастары қалаға келуге тырысады,білім алады,жұмыс істейді,өкінішке орай ешкім өз ауылдарына қайтанан барғысы келмейді.Олар қаланың жеңіл табысына үйреніп,аулдарын мүлдем ұмытады.Сол себеттен мемлекетіміз ауылдарды көтеру жобасын қолына алды.
Киіну әдебі дегеніміз киіну ережесін сақтау. А біріншіден сабаққа немесе жұмысқа барар кезде үстіміз киім киеміз. Бірінші жейдеден бастаймыз. Cодан соң шалбар. Eң соныңда аяқ киім киетінбіз. Киімның үлгісі әр алуан. Киініп жатқан кезде киімінді әр жаққа қойып кетпе. Киім адамды қөркейтіп тұрады. Киімде әдептілік жағдайы бола ма деген сұраққа халықтың көбісі былай жауап берер еді: Киіну әдебін әрқашанда сақтауын тиіс. Мысалы киімнің әр жылға арналған үлгісі болды. Жаз мезгілінде жазғы бас киім. Cодан соң жеңіл жейде. Cодан соң жеңіл шалбар. Киіну әдебі сонымен қатар айта кетсек киіну кезінде тазалық пен әдептілік сақтауды үйретеді. Баяғы заманда әйел адамды киімге қарап қандай адам екенін танып білген еді. Қазір қандай әдемілік пайда болған заман. Халықтар киіну әдебін сақтап білейік.Ол өзімізге жақсы. Әдептілік тек киімде емес барлығында болады. Есімізде сақтайық. ( 20 предложении )
