Есть такое суеверие: если в семье не рождаются джигиты – наследники рода, то девочек нарекают такими именами как Ултуган (рожденная мальчиком) или Улболсын (пусть будет мальчиком).
Так же существуют другие приметы, например: соль у казахов не сыплется понапрасну. Рассыпанная соль - повод к переживанию: рассыпается достаток, намечается ссора.
У казаха-путника не принято спрашивать: «Куда направляешься?». Зато принято приветствовать его со словами «Удачи!» и желать счастливого пути.
Нельзя спать на закате: в это время сражаются царство Света и царство Тьмы! – говорят наши поверья.
Не принято подавать гостям еду в поврежденной, треснутой, ущербной посуде. Говорят, что к такой посуде обязательно прикладывается вечно голодный шайтан. Вместе с этим в казахском доме следят за тем, чтобы не гремела посуда: от такого шума благосостояние убегает прочь и счастье обходит дом стороной.
Бар мұндай жорамал: егер отбасында туыла жігіттер – ның түрі, онда қыз нарекают сияқты ұлы тұлғалардың есімдерімен Ұлтуған (туған бала) немесе Ұлболсын (болсын бала).
Жер бетіндегі тірі ағзаларды байланыстыратын белгілі қоректік тізбек бар. Сол қоректік тізбектің ең жоғарғы санатында а орыналасқан. Ойлау қабілеті мен ептілігі адамға осы орынға иелену мүмкіндігін берді. Әр бір қоректік орта өзінен кіші және әлсіздерді аулау арқылы нәрланып, ұрпағын жалғастырады. Табиғат заңдылығы мынадай: әлді әлсізді жейді. Яки, адам мен адам арасында да мұндай заңдылық бары рас. Тек табиғаттағы жан-жануарлардікі секілді емес, ауыспалы мағынадағы өмір арпалысы мен тауқыметтеріне төтеп төзуі сындас.