- ізгі күн, Витенька. - мен көремін, сен бір үй. Ал қайда әке-шешелер? - әжеге оба кетті. Ғана кешқұрым қайтады. - ал неғып олар мені ескертпеді, не барады? Мен, мүмкін, қарамастан және өзі бы әжені проведал. - ал олар алғаш бару жоспарламады. Кейін әже позвонила, сұрады, чтобы олар келді, оған көмектесті. Оған керек, чтобы әке кәрі балалар кереуетті жиды және апарды, қайда керек. - кереуетті? Неге? - ал, Витя, сен ғой тағы білмейсің! Бас апа Инна және ағаның Вова жас қыз туды, бүгін ерте азанда. - ух, сен! - Денегалардың бас олардың қазір азғантай, міне біздің әжеміздің және оларға көмектес- жолға қойды. Кәрі кереуетті және балалар ванночканы, бөлек-бөлек дүние-мүліктерді балдырған тапты. Олар барлық арада жақсы күйде. Енді оларды апаға Инна асырту қалайды. - ал сияқты қызды ат қояды? - тағы жолға қоймады, бірақ қалайды, сияқты, Полинкой ат қой-.- Добрый день, Витенька. - Я вижу, ты одна дома. А где родители? - К бабушке уехали оба. Вернутся только вечером. - А почему они меня не предупредили, что поедут? Я, может быть, и сам бы бабушку проведал. - А они сначала не планировали ехать. Потом бабушка позвонила, просила, чтобы они приехали ей. Ей нужно, чтобы папа старую детскую кроватку собрал и отвез, куда нужно. - Кроватку? Зачем? - А, Витя, ты ведь еще не знаешь! У тети Инны и дяди Вовы родилась маленькая девочка, сегодня рано утром. - Ух, ты! - Денег у них сейчас мало, вот наша бабушка и решила им Нашла старую кроватку и детскую ванночку, разные вещи для малыша. Они все в хорошем состоянии. Теперь хочет переправить их тете Инне. - А как назовут девочку? - Еще не решили, но хотят, вроде, Полинкой назвать.
