Қазыналы елміз деп жатамыз. Ол рас. Қазақтың несібесі басқаларға қарағанда кем кесіп-пішілді деп пешенемізге өкпе айта алмаспыз. Шүкір құдайға, қазақтың жер байлығы да, кен байлығы да бір басына жетерлік. Бауырына басып жеймін десе де, ақсұңқар құстай шашып жеймін десе де жарап тұр, жарасып тұр.
Соған орай ата-бабаларымыз да қазына деген сөздің қадіріне жеткен, қасиетін білген. Бұл, әсіресе, көшпенділер өркениетінің қымбат құндылықтарын «жеті қазына» деп бөлек әспеттеп құрметтеуінен де көрініс тапқан.
Бір күні Майкл деген бала болыпты.Ол кедей отбасынан болған екен.Оның Джек есімді бір інісі болыпты.Жəне оның аяғы жұмыс істемепті.Оның əкесі шахтёр мамандығымен жұмыс жасайды.Майкл өзінің əкесі сияқты шахтёр болғысы келетіңдігін,жəне өзімен бірге шахтаға көмекші ғылып апаруын сұрайды.Əкесі бұл қауіпті екенің ескертті.Сонымен олар шахтаға барып руда қаза бастады.Іс қызу үстінде жүрген кезде Майклға бір жарқыраған түс көзіне жалт-жұлт етіп шағылыса бастады.Майкл жақындап келгенде бұл алтын екендігің түсінеді.Ол бар қуанышпен алтынды əкесіне көрсетіп,қазып алады.Майкл бұл алтынды өзінің інісінің емдеуіне береді.Бірнеше айлар өткен соң Майклдың інісі Джек аяққа тұра бастаған.Енді олар өздерінің ата-анасың қамқорға бөлеп аялап жүрді.
Объяснение:Кешіріндер жаман болса
