Бiрақ кiрпi алма жинай алмады, түлкiден қорғана алмады. Ал қарға ұша алмады. Кiрпi қайтадан қарғаға келдi. Но ёж яблоки собирать не мог, от лисы защищаться не мог. А ворона летать не могла. Ёж снова к вороне пришёл.
– Қарға, менiң тоным жақсы екен. Мен алма жинай алмаймын, түлкiден қорғана алмаймын. – Ворона, моя собственная шуба хорошая, оказывается. Я яблоки собирать не могу, от лисы защищаться не могу.
– Ал мен ұша алмаймын, барлық қарғалар менен қашады. – А я летать не могу, все вороны от меня убегают (избегают меня) .
Әркiмнiң өз тоны өзiне жақсы. Каждому своя шуба хороша.
2)Сарыарқа төрінен шыққан атақты адамдарды өзі тізіп шығады, оқушының мәтіннен тыс жазған ақпараты есептеледі (егер Сарыарқадан шығып жатса)
3)Д) Туған жер - алтын бесік
4)а.керемет - тамаша в. Сазгер - композитор с. Еліне - халқына, жұртына
5)1.Сарыарқа Қазақстанның ұлан-ғайыр жерін алып жатыр. 2.Сарыарқаның төсінде соғатын самал жел есіп қоя бергенде, өзіңді тамаша күйде сезінесің. 3.Табиғат адам жанына жылулық, сұлулық өміріне мән сыйлайды. 4.Қазақтың тұңғыш ғарышкері Т.Әубәкіров сияқты атақты адамдар Сарыарқаның атын шығарған.
Махамбет әділетсіздікпен өлтірілді. Айтпасада оны халық құрметтеген.Ол халық үшін ел батыры болды.Осы шығарма бізді көп нәрсеге үйретер.Ашу дұшпан,ақыл дос.Шығармада әділдік пен әділетсіздік қос жүрер,даналық пен ақыл үйретер. Махамбет өз өлімен білген.Бұл өмірде ештене өмір бақи емес,әйтседе ол өз жолын өтті,өмірін сүрді.Батырлық өмірін сүрді.Өлер кездеде ойында тұған өлкесі болды,туып өскен жері ол сенген туған өлкесі батырсыз қалмас,өсер,көркерер.Айтсада шығарма көп мағыналы,бір сырлы.Махамбетің Отанға деген махаббаты нақ көрсетілген.
Ёж и ворона.
Баяғыда кiрпi мен қарға дос болыпты.
Давным-давно ёж и ворона друзьями были.
Бiр күнi кiрпi қарғаға келдi.
Однажды ёж к вороне пришёл.
– Қарға, менiң тоным жаман, тiкенек. Сенiң тоның жақсы, жұмсақ, үлпiлдек. Маған тоныңды бершi.
– Ворона, моя шуба плохая, колючая. Твоя шуба хорошая, мягкая, пушистая. Мне свою шубу дай
– Ал мен не киемiн?
– А я что одену?
– Сен менiң тонымды киесiң.
– А ты мою шубу оденешь.
– Жарайды, – дедi қарға.
– Хорошо, – сказала ворона.
Олар тондарды айырбастады.
Они шубами поменялись.
Бiрақ кiрпi алма жинай алмады, түлкiден қорғана алмады. Ал қарға ұша алмады. Кiрпi қайтадан қарғаға келдi.
Но ёж яблоки собирать не мог, от лисы защищаться не мог. А ворона летать не могла. Ёж снова к вороне пришёл.
– Қарға, менiң тоным жақсы екен. Мен алма жинай алмаймын, түлкiден қорғана алмаймын.
– Ворона, моя собственная шуба хорошая, оказывается. Я яблоки собирать не могу, от лисы защищаться не могу.
– Ал мен ұша алмаймын, барлық қарғалар менен қашады.
– А я летать не могу, все вороны от меня убегают (избегают меня) .
Әркiмнiң өз тоны өзiне жақсы.
Каждому своя шуба хороша.