Күз - әдемі мезгіл. Күз ашық түсті бояумен және иістермен ажыратылады. Күздігүні жығыл- жапырақтармен аңқиды, ал шалғындарда - орулы шөппен. Уже салқындыктар болады, сол кезде жас аязды ауамен аңқиды. Жел күздігүні посвежевший, ол күздің иістерін ша қалаға және кенттерге разносит.Күздің жаңбырлары уже басты. Тал-шыбықтар барлықты тамшыларда тұрады. Қарлығаштар жылы аймақтарға деген кетті. Ал тал-шыбықтарға қамықтырғыш құстармен. Алдым орманның жылға ағады. Ол олай тез ана, не күздің жаңбырларының ағады құла-. Қашан мен мектепке деген барамын, мен сияқты көремін жаңбырдың тамшылары сусоқты жерге жапырақтардан деген құлайды. Ал қашан мен мектептен деген барамын, мама-стрижиха баста жазға судың тамшыларын аулайды және өзінің стрижатам несет. Кейін ана сияқты сабақтар алқындыр-, мен погулять: шығу білмеймін жатпай-тұрмай жаңбырлар барады! Бірақ және олар тез кетеді. Қар жауады! Қарамастан және біз шаналарда тебу боламыз. Қарамастан және уже жаңбырлар болма-. Қарамастан және мен уже биыл шығармалар туралы күзді жазу болмаймын.
Бақытты балалық Біз еліміздің тәуелсіздігінің арқасында бақытты балалық шақты өткізудеміз. Біздің алаңсыз білім алуымызға, бақытты балалық шағымызға жағдай жасап отырған Елбасымызға алғыс айтамыз. Мен осындай бейбітшілік орнаған елде туып-өскеніме ризамын. Қазіргі заманда көріп жүрміз, қатігез ата-аналар, бақытсыз балалар. Ата-аналарының кесірінен көптеген балалар балалықтың бал дәмін тата алмай жүр. Зорлық-зомбылық көрген баланың келешегі не болмақ? А кезінде балалық шақтың бал дәмін татуы тиіс. Біздер қазір бақытты болып өсіп келеміз. Алдымызда не керек болса, сол тұр. Білімге керек нәрсені ізденбей жатып-ақ, компьютер, ұялы телефон, интернеттен табамыз. Ал өткен ғасырлардағы әже-аталарымыз тіпті оқи алмай, балалықтың бал дәмін тата алмады. Әрине, өкінішті. Ал біз он үш жасқа келгенімізбен әлі балалығымызды қимаймыз.Сондықтан қолымызда бар нәрсемен қанағат етейік!
