Қар барысы.
Қар барысы немесе ірбіс - аулауға тыйым салынған, санының азайып кетуіне байланысты халықаралық және 1996 жылы ұлттық «Қызыл кітапқа» енгізілген жануар.
Мекендейтін жерлері: Орталық Азиядағы таулар, Солтүстік Үндістан, Пәкістан, Байкал, Тибет өңірлері.
Қазіргі таңда барыстың саны өте аз, ал таралу аймағы тарылып, барыстың саны кемуде.
Барыстар көбінесе басын мәңгі қар басқан тасты тік беткейлер мен қияларда көп жүреді. Қыста қар қалың түскенде, барыс таудың орманды белдеуіне дейін төменге түседі.
Олар архар, тау теке, тау ешкі, елік, ұлар мен кекілік секілді жануарлар мен құстармен қоректенеді.
Барыстың дене тұрқы 125 – 135 см, биіктігі 60 см, құйрығы 90 – 100 см, салмағы отыз – қырық килограмдай. Түсі көк сұр, теңбіл шұбар, сақина тәрізді дөңгелек қара дақтары бар, жүні ұзын әрі қалың.
Анам кәмпитті орныга қой деді.
Апай бұзық баланы бұрышқа тұрғыздыТамаққа бұрыш қосады.
Арамен ағашты аралайды. Ара бізге балын береді.
Қолыңды қатты қыс. Қыста суық болады.