Ана - тіршіліктің гүлі, отбасының берекесі, бүкіл адамзаттың тәрбиешісі. «Ат биеден, алып анадан туады» дейді халқымыз. Дүниеде анасыз адам жоқ. Қаламы жүйрік жазушы да, данышпан ғалым да, ел бастаған көсем де, сөз бастаған шешен де ана көкірегінен нәр алып өскен. Ана - барлық өмірдің бастауы. Ол өз сәбиін мәпелеп өсіреді, жақсы болуын қалайды. Адам бойындағы барлық асыл қасиеттер күннің нұрынан, ананың ақ сүтінен дариды. Ана - ұлы адам, қасиетті жан. Тіпті айта берсең сөз жетпейді. Ана бір қолымен бесікті тербетсе, бір қолымен әлемді тербетеді деген. Расымен, анасыз өмірді, әлемді елестету мүмкін емес. Әрбір жұмыр басты пенде бұл өмірге келгені үшін анасына қарыздар. Құдайдан кейінгі құдірет иесі - Ана. Сондықтан мына жарық дүниеге әкелген ана алдында бәріміз басымызды иеміз.
Сайын Мұратбековтің “Қылау” әңгімесіндегі Сатай мен Рабиғаға мінездеме.
Сайын Мұратбековтің «Қылау» әңгімесі – тілге жеңіл,жүрекке жылы тиіп қанай қоймай,оқырманды өзіне баурап алатын шығармаларының бірі.Автор Сатай мен Рәбиға арқылы таза,нәзік балаң сезімді,адал достықты,адамгершілікті, сыйласымдылықты, қайырымдылықты көрсеткісі келген.Әңгіменің басты кейіпкерлері – Сатай мен Рабиға.Ол екеуінің мінездемелеріне тоқталып өтсек.Сатай – жалқау,жанашыр,арам пиғылы жоқ, жеңе біледі,балаң мінезді,аңғырттығы мен үстірт түсінігі бар адал бала,мейірімді,ақкөңіл,батыл және мақтаншақ.Ал Рабиға – сыпайы қыз,білімді,ақкөңіл,мінезі ашық,көпшіл,досқа адал,адамгершілікті жоғары қояды, қарапайым және өнерлі қыз.
