Сочинение: Менің атым Мен .. жастамын. Мен Қазақстанның астанасы Астанға бардым. Астана әсем қала екен. Астана қаласында әдемі жерлер өте көп екен. Астанада Бәйтерек, Хан-Шатыр,Пирамида, Мега, Океанариум, Ақ орда т.б әдемі жерлер бар екен. Ақ ордада Қазақстанның елбасы Нұрсұлтан Назарбаев отырады. Мен Астананы аралап көрдім. Астанаға басқа жақтардан адамдар көп келеді екен. Олар әр бір жерді аралап суретке түсіп қайтады екен. Астана өте әдемі қала. Астанаға міндетті түрде бару керек. Әсіресе Астана түнде өте әдем. Бәр жер жарқырап тұрады, көліктерде азаяды. Маған Астана өте қатты ұнады. Мен Астанаға тағы барғым келеді. Туда где я точки поставила поставите свое имя и сколько вам лет!
Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
