Көктем келді.
Шуақты көктемді табиғатта тіршілік иесінің бәрі тағаттана күтеді десем, артық айтпаспын. Себебі көктем келісімен, айналадағы тіршілік атаулының бәрі көктем келісімен қысқы ұйқыдан оянып, табиғат ана да қысқы ұзақ ұйқысынан оянып, жер жүзі құлпыра түседі. Күннің көзі жарқырай түсіп, жылы жақтан құстар қайтып, бейне бір "көктем келді!" деп айналаға жар салғандай әндете түседі. Жердің бетіндегі қар еріп, алғашқы бәйшешектер шыға бастайды. Сәлден соң ағаштар бүршік жарып, олар кейіннен жапыраққа айналады. Осылайша табиғатқа жан бітіп, жанданғандай күй кешеді. Қысқы ұйқыға кеткен жануарлар оянып, індерінен шығады. Міне, осының бәрі ғажап бір көрініс емес пе?!
Көктем - менің ең сүйікті жыл мезгілім. Көктемде сонымен қатар қазақ халқы үшін басты мейрамдардың бірі - Ұлыстың ұлы күні Наурыз тойланады.
Ертеде хайуанаттар жыл басына таласыпты. Егер күннің таңғы шапағын кім бұрын көрсе, сол жыл басы болсын-деп келіседі. Күннің шыққанын күтіп, бәрі бір жерге жиналады. Түйе менің бойым бәріңнен ұзын , күнді бірінші мен көремін депті. Мұны естіген тышқан түйенің құлағына шығып алыпты да, күнді бәрінен бүрын көріп, жыл басы атаныпты. Түйе бойына сеніп, жыл қайырудан құр қалыпты.