"Киім дүкенінде" диалог:
– Сәлеметсіз бе?
– Сәлеметсіз,не қаралыңыз?
– Мына қызыма мектепке киетін жеңіл жиде іздеп едім.
– Мына жиделер қарап көріңіздер.Қызыңыздың өлшеміне сай келетін жиделер бар.
– Қаншадан бұлар?
– 4000 теңгеден болады.
– Ақ түсінен беріңізші,киіп көрсін.
– Әрине.Қызым,міне ала ғой.Анау жерде киім ауыстыратын жер бар,сонда барып киіп көр.
– Жарайды.
– Қалай,ұнады ма?Әдемі,бастысы жарасып тұр.
– Маған да ұнады.Алайықшы.
– Жарайды,қызым.Онда орап,бере қойыңыз.Ақшасы міне.
– Саудаңыз үшін рахмет.Келіп тұрыңыздар!
Мектеп асханасы туралы әңгіме.
Әрине,мектепті асханасыз елестету мүмкін емес қой."Ас – адамның арқауы" демекші,мектепте үзіліс кезінде оқушылардың көпшілігі асханаға асығады.Бұл жердің иісі мен атмосферасы да өзгеше.Сабақтан шаршаған оқушының осы жерге келіп күш жинауы да осыда.
Біздің мектептің асханасы үлкен,өте әдемі әрі ыңғайлы.Бұл жерде дәмді және неше түрлі тағамдармен қатар,мереке сайын безендірулер де жасалынып тұрады.Ал асханашы апайдың тіл үйірер дәмді асына,мейрімділігіне не жетсін,шіркін!Кейде ақшаң болмаған кезде бәліштерін қарызға да беріп жіберетін.Не дегенмен де,мектеп асханасының оқушылар үшін алар орны зор.
Айбек жалкау, бырак ол сабак окуды жаксы кореды.
Алия тапкыр кыз.