Расул Ғамзатов (1923-2003) — Дағыстанның халық ақыны. Расул Ғамзатов жырлары қазақ жұртшылығына да жақсы таныс. «Жарық жұлдыздар», «Менің Дағыстаным» кітаптары әр қазақтың төрінде тұр. «Тау қызы» театр сахнасында қойылды. «Менің атам» - бүлдіршіндердің сүйіктісі болды. Шынында, Расул Ғамзатов жырларынан адамға деген соншалық бір жылылық сезіледі.
Жазу мәнерінен, ұлттық бояуынан, жеңіл әзілінен жүз ақынның жырынан Расул өлеңін бірден айыруға болады. Туған топырақтың бар маңызын бойына сіңірген Расул екі сөзінің бірінде өз халқының дана қасиеттерін, кесек мінездерін алға тартады. Ылғи да ел мен жерге деген іңкәрлікті жырлайды. Әрі үлкен-кішіге, тұрмыс-тіршілігі әр түрлі адамдарға бірдей үғымды тілмен, табиғи түрінде шебер жеткізе біледі.
Абай Кунанбаевич
Где огонь молодости,
Не трогая сердца?
Преимущества знания науки,
Не предсказывая красоты мира?
Пусть найдет человек,
Не думая о личности.
Выбери свое оружие,
Это нерушимо.
Любовь, кого это волнует,
Что, если он тоже не попробует?
Кто отдаст главное,
Если тебе не грустно.
Друзья познаются в беде.
Оправдывает дружбу.
Кто тебя отвезет,
Если вы не позаботитесь об этом.
Как пастух,
Не торопитесь.
Напрасно,
Не подчеркивая современного состояния.
Что же нам теперь делать,
Большинство осталось пустым?
Мы говорим: "Заходи"
Мы сделали это напрасно
Сəлем, Əмір! Сен қандай қала тұрасын?
Əмір, мен Алматы қаласында тұрамың ал сен?
Ал мен Астанада тұрамың, Алматыға демалұға əжесіме келдім!
Түсінікті, əзірге.
Привет Акан!
Привет Амир! Ты в каком городе живешь?
Амир, я живу в городе Алматы, а ты?
А я в Астане живу, в Алмату приехал к бабушке на каникулы!
Понятно, пока.
Вот