Алтай – волшебный, сказочный край. Впервые попав сюда, даже самый чёрствый человек не сможет остаться равнодушным к красотам природы. Каждый здесь найдет то, что придется ему по душе. Снежные пики, устремляющиеся в облака или бескрайние равнины, звонкие ручейки и реки или грохочущие водопады.
Но вся эта красота очень хрупка. Все может в один миг рассыпаться на миллионы осколков, если мы не сохраним, если мы не сбережем, если мы не научимся жить в гармонии с собой, ведь именно из-за не согласия с самим собой человек поступает не верно: губит природу и себя. Некоторые люди говорят: «Да, засорение окружающей среды опасно, неправильно, вредно!». А потом идут и мусорят: «Один фантик или бутылка ничего не изменят!». И вот оно, разногласие, дисгармония. Но как достичь гармонии? Прежде всего, нужно обратиться к своему сердцу. И оно подскажет, что здесь нужна любовь. Любовь, которая мир. Любовь к природе, к Родине, к нашему дому - маленькой планете Земля, которая нас приютила и к людям, которые тебя окружают. Но в наше время ни в школе, ни дома не учат любить окружающий мир таким, какой он есть. И пока мы этому ни научимся, мы не сможем сохранить и природу, потому что здесь нужны усилия всех людей, объединенных любовью к своему дому.
Объяснение:барама
Или Алтай — волшебный, сказочный край. Впервые попав сюда, даже самый чёрствый человек не сможет остаться равнодушным к красотам природы. Каждый здесь найдет то, что придется ему по душе. Снежные пики, устремляющиеся в облака или бескрайние равнины, звонкие ручейки и реки или грохочущие водопады.
Объяснение:
Объяснение:
Сотқар мысық.
Күздің бір күнінде Арманның сары ала мысығы үйден шығып бақты аралап жүреді. Бір мезетте ағаш түбінде жүрген кірпіні көзіп шалып қалады. Мысық аңдап кірпінің қасына тақады. Бұны сезіп қалған кірпі дәл сол мезетте денесін жасырып, инелерін шығарып домаланып жатып алды. Мысық оны қозғалта алмады. Ақыр соңында кірпінің арқасынан тырнақтарымен салып қалып еді, қан саулай жөнелді. Мысық жан ұшыра мияулап үйге әзер жеткен еді. Ал кірпі болса мысықтан құтылғанына қуанып тіршілігін жалғастыра берді.
Жолдасы көпті жау алмайды.
Дос адам жанының айнасы тәрізді. Себебі адам өзі қандай болса, дәл сондай жанына жақын жанды іздейді. Ойы, арман-тілегі, мақсат, ең бастысы өмірдегі құндылығы бір адамдардың шынайы дос болып, өмір бойы араларынан қыл өтпейді. Ал достық дегеніміз - адамды ерекше қанаттандыра білетін, қуанышты үдетіп, кайғыны азайтатын қарым-қатынас түрі. Өмірде адал дос табу, достық қарым-қатынастарды сақтай білу өте маңызды. Себебі әрқайсымыз достыққа мұқтажбыз, ол ешқашан көптік етпейді.
Нағыз, адал дос өмірде орын алатын түрлі сәтсіздіктерге мойымай, басқа түскен ауыртпалықтарды бірге көтеруге жәрдемдесіп, қуаныш пен шаттық күндерді бөліседі. Дос адамдардың мінездері әр түрлі болуы мүмкін, дегенмен құндылықтары мен арман – мақсаттары бірдей болады, бірақ бұл жағдай достыққа еш кедергі бола алмайды. Халқымыз достық қарым – қатынасты ерекше бағалаған, бұған дәлел ретінде бірнеше мақал – мәтел де келтіруге болады. Мысалы, “Дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “Досы жақсының, өзі де жақсы”, “Дүниеде адамның жалғыз қалғаны өлгені, қайғының бәрі соның басында”.
Өз басым «Жолдасы көпті жау алмайды»деген мақалмен толықтай келісемін. Бір жағынан бұл мақалды тура мағынасында қарастырсақ, шынымен де, досы көп адамға ештеңе де қорқынышты емес, себебі адал достары әрдайым көмекке келіп, кез келген жағдайда құтқаруға дайын болады. Ал екінші жағынан, жолдасы көп адам ең бай адам десек болады, себебі арманы, мақсаты, құндылықтары бір достары оны өмір бойы қолдап, қуанышын бөлісіп, қайғысын ортақтасуға дайын болады.