Көптен күткен көктем де жетіп келді. Жан-жағына жалт-жұлт қарасан, еріп жатқан қарды, оның астынан шығып келе жатқан шөптерді көресін. Наурыз болғанымен де қар түгел ерген жоқ. Қалай болғанымен, лай да аз емес. Бұл наурыздың он сегізі болды. Наурыз мейрамына таяп қалды. Шатыр тырс-тырс етіп жатыр. Терезеге қарасам, қардың баршасы еріп, жаңбыр жауып жатыр екен. Далада шарық шұрық етіп найзағай ойнады. Ормандағы аңдар тарс-тұрс етіп індеріне кіріп кетті.Жаңбыр қоймай жауа берді. Келесі күні дала жаңарып, құстар сайрай бастады. Көктем- ең шуақты мезгіл. Бұл менің ең сүйікті мезгілім. Наурыз мейрамына да жеттік. Барлығы әдемі қазақтың ұлтты киімін кие бастады. Біздің мектепте де балалар әдемілеп киініп келді.
Кез келген адамның әдептілігі мен жан-дүниесінің сұлулығы ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер де ең алдымен анадан тарайды. Әлемдегі ең кешірімді, ең мейірімді жан – ана. Ана баласы қандай қателік жасаса да кешіреді. Оның мейірімділігінде шек жоқ. Ана болу - бүкіл өміріне кететін рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып-қағуда ана өзін-өзі ұмытып, барлық күш-жігерін перзентіне жұмсайды, ол арқылы оның жаны нұрлана, нәрлене түседі. Ал баланың анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша құрмет тұтып, қастерлеу әрбір баланың борышы. Ана махаббатын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес.
