Свидетельством сложного строения атома явилось открытие радиоактивности Анри Беккерелем в 1896г. Он обнаружил, что химический элемент уран самопроизвольно излучает раннее неизвестные невидимые лучи, которые позже были названы радиоактивным излучением. Учёные выяснили, что и некоторые другие элементы ( радий) тоже самопроизвольно испускают радиоактивные лучи. Электрон был открыт Дж.Томсоном в 1897. В 1913 г. Резерфорд выдвинул гипотезу о том, что одной из частиц, входящих в состав атомных ядер всех химических элементов, является ядро атома водорода. Так был открыт протон.
В 1932 г Джеймс Чедвик открыл нейтрон, что дало мощный толчок к понимаю того, как устроены ядра атомов. Электрон был открыт Дж.Томсоном в 1897.
тор бір-біріне тығыз орналасқан параллелепипедтерден немесе кубтардан тұрады. Параллелепипед пен кубтар кристалдық тордың ұяшығы болып табылады. Атомдар, иондар немесе молекулалар орналасқан параллелепипедтің төбелері (бұрыштары) кристалдық тордың түйіндері, ал олар арқылы өтетін түзу сызықтары қатарлары деп аталады. Бір қатарда жатпайтын үш түйін арқылы өтетін жазықтықты жазық торап дейді. Элементар ұяшықтың үш бағыттағы сызықтық өлшемдері мен оның жақтарының аралық бұрыштары кристалдық тордың параметрлері болып табылады. Кристалдық тордың өлшемдері, атомдары мен молекулалардың орналасуы рентгенография, электронография, нейтронография көмегімен анықталады. Кристалдық тор статистикалық тұрғыдан тұрақсыз болады, атомдар мен иондар өзінің тепе-теңдік қалпынан белгілі бір амплитудада тербеліп тұрады. Температура өскен сайын бұл тербеліс артады, ал балқу температурасына жеткенде, кристалдық тор ыдырап, зат сұйықтыққа айналады.[1].[2]
Брав торлары