Юный Михаил Пришвин учился из рук вон плохо — он дважды оставался на второй год, и остался третий раз, но его отчислили из учебного заведения из-за ссоры с одним из учителей.
Отца он лишился в 7-летнем возрасте — тот крупно проигрался в карты и вскоре скончался от нервного потрясения, разбитый параличом.
Членство в марксистском кружке стоило Пришвину двух лет жизни, проведённых за решёткой. Сразу после освобождения он переехал за границу.
Пришвин водил дружбу с Максимом Горьким (интересные факты о Максиме Горьком).
Он нигде не жил долгое время, на протяжении всей жизни часто меняя место жительства.
Помимо литературной деятельности, Пришвин сделал солидный вклад в развитие отечественной агрономии, добившись на этом поприще немалых успехов.
Одним из постоянных увлечений Пришвина были автомобили. Свою первую машину, «Москвич», он приобрёл в 1930 году, и с тех пор до самой смерти с автомобилями не расставался. А на автомобильные прогулки он неизменно брал с собой своих собак.
Во время обучения в Лейпциге Михаил влюбился в юную англичанку, но она не ответила ему взаимностью. Разочарованный Пришвин не смог этого вынести, поэтому он вскоре прервал обучение и вернулся на родину.
Первый брак Пришвина продлился тридцать лет. А в 67-летнем возрасте, уже после развода, он женился во второй раз.
На фронтах Первой Мировой войны Михаил Пришвин побывал в качестве военного корреспондента.
В возрасте 33 лет Пришвин неожиданно оставил службу и пешком отправился в дальнее путешествие на русский Север. Впечатления, полученные в ходе его странствия, в дальнейшем оказали огромное влияние на его творчество.
Книга Пришвина «Дневники», над которой он работал 49 лет, по объёму в несколько раз больше, чем все 8 томов его полного собрания остальных сочинений. Сам Михаил считал «Дневники» главной работой в своей жизни.
Фотография также входила в число увлечений Пришвина, причём фотографом он был очень талантливым.
Доставшееся Пришвину по наследству сельское имение было конфисковано большевиками.
Повесть «Мирская чаша» увидела свет лишь спустя почти 60 лет после написания, так как её не пропустила советская цензура. Причём лично Троцкий признал её очень талантливо написанным произведением, не вписывающимся, тем не менее, в рамки советской идеологии.
Zahiriddin Muhammad Bobur: harbiy rahbar, siyosatchi, shoir
Zaxiriddin Bobur Zaxiriddin Muhammad Boburning nomi O'zbekiston tarixida Jaloddin Manguberdi, Amir Temur, Ulug'bek, Alisher Navoiy singari siyosat va harbiy ishlar arboblari bilan bir qatorda turadi. Hindistonda Boburiylar imperiyasini yaratgan temuriylar shahzodasi (G'arb manbalarida "Buyuk Mug'allar imperiyasi") o'z vatanining sadoqatli o'g'li edi va uning hayoti oxirigacha kurashdi.
Bobur Temuriylar knyazi Umarsheyx - 1483 yilda Farg'ona viloyati hukmdori oilasida tug'ilgan. 12 yoshida otasining fojiali o'limi natijasida u yangi hukmdorga aylanadi va Maverannaxrda hokimiyat uchun qattiq kurashga kirishadi. 1494-1496 yillarda, hali o'spirinlik paytida, u Samarqand uchun janglarda qatnashgan va Boburning keyingi taqdiriga ulkan ta'sir ko'rsatgan o'zining eng kuchli dushmani Shayboniyxon bilan birinchi marta jang maydonida uchrashgan.
Bobur umrining katta qismini harbiy yurishlar va janglarda o'tkazgan. U turli xil Maverannaxr mintaqalarini birlashtirishga va Temuriylarning yangi buyuk davlatini yaratishga muvaffaq bo'lmadi. Uning orzulari 1526 yilda o'z qo'shinlari bilan borgan Hindistonda amalga oshishi kerak edi. Bobur Hindistonda 300 yil davom etgan buyuk Mo'g'ullar imperiyasining asosini yaratishga muvaffaq bo'ldi. Uning g'oyalari xalqlarning uyg'unligini o'rnatishni, shuningdek, aholining barcha qatlamlarida ta'limni joriy qilishni targ'ib qildi.
Beuburg o'zining harbiy va siyosiy faoliyati bilan bir qatorda buyuk shoir edi, uning ruboiylari (lirik to'rtliklar) bugungi kunda ko'pchilikni hayratga soladi va ilhomlantiradi. Jahon adabiyotidagi eng taniqli sharqona asarlardan biri "Bobur-nom" unga tegishli.
"Bobur-name" - bu Boburning o'zi yozgan bitta asarda to'plangan, butun hayoti davomida saqlagan shaxsiy kundaliklari. "Bobur-name" nafaqat muallifning shaxsiy hayotini tavsiflash, balki Bobur tashrif buyurgan o'sha mintaqalar tarixi, madaniyati, xalqlarining kundalik hayoti, o'simlik va hayvonot dunyosini o'rganish uchun qimmatli manbadir.
Bobur o'z davrining buyuk insonlaridan biri edi. Sharq tarixidagi eng qudratli imperiyalardan birini yaratib, u baribir qalbida Vatanining otashin vatanparvari bo'lib qoldi va umrining oxirigacha ona shahri Andijon bilan diplomatik va do'stona aloqalar o'rnatishga intildi.
Bugun andijonliklar Zahiriddin Muhammad Bobur nomini faxr bilan tilga olishadi va uning xotirasini ulug'laydilar. Shaharda Boburga bag'ishlangan yodgorlik, shuningdek bizning davrimizgacha etib kelgan Bobur uyi mavjud.