талантливым автором и страшная книга о военных буднях двух мальчишек-партизан. Одному 16 лет, другому на несколько лет меньше. Старший опекает младшего. Книга построена как мысленные картины фронтовика-ветерана, уже очень пожилого человека, не дедушки даже, а прадедушки, которого правнук как-то спрашивает: «А на что похожа война? По ощущениям? » Для правнука война – это бои, подвиги, танки, оружие, победы, герои; война, которую он нарисовал себе из исторических книг и энциклопедий оружия. Для прадеда же это далекая реальность, страшный военный быт, полустертый в памяти. Прадеду вспоминать подробности не хочется, он отвечает правнуку парой фраз, но, видимо, против воли старика в его памяти, уже изрядно пострадавшей от жизни, склероза и старости, как сквозь пелену, проходят картинки суровой зимы 1942 года, когда двое мальчишек Саныч и Митька все время куда-то брели по заснеженному военному лесу. История Саныча и Митьки рассказана очень в ней нет так называемой «правды художественного произведения» , как её понимает военный журналист-писатель, пишущий после войны книгу о пионерах-героях. Показана война изнутри, глазами обычного подростка, показана так, как любой бы мог увидеть её, случись такое снова. У меня на участке живет фронтовичка-ветеран, старенькая старушка. Как-то мы случайно в разговоре с ней затронули тему войны, так она сказала: «А что война? Думаете, это было какое-то особенно время? Это была обычная жизнь, только военная» . Веркин и показал в «Полке» «обычную» жизнь, ведь Митька и Саныч большую часть книги бредут по снегу, голодные, замерзшие, из последних сил. Они потом будут Героями, а пока им и страшно, и тошнит, и голова болит от злости и отчаяния, и чернеют отмороженные пальцы. Веркин, на мой взгляд, попытался ответить на самый главный во о войне: «А как оно было по ощущениям? » Он сделал это мастерски, «Полк» написан так, что сквозь самые слова видится каждый сугроб, каждая ветка, железнодорожное полотно, сосулька на носу мертвого фрица… Книга производит неизгладимое впечатление. Такую не забыть, хотя, возможно, её и не будешь раз за разом перечитывать. Книга сильная, написанная очень ХОРОШО
Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесіне жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5—5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды- шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі. Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте кызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды. Ғаламшарлар жұлдыздарды орбита бойынша айнала қозғалуы аркылы тұрақты түрде және біркелкі мөлшерде өзіне қажетті энергия алып тұруы тиіс. Ғаламшарға энергия ағысы бір калыпты түспесе тіршіліктің пайда болуы мен дамуы мүмкін емес. Өйткені тірі ағзалардың тіршілігі белгілі бір температуралық жағдайда ғана жүріп отырады. Қорыта айтқанда, Жер ғаламшарында тіршіліктің пайда болуының алғышарттарына — ғаламшардың қажетті мөлшері, энергия және белгілі температуралық жағдайлар жатады. бұл айтылған алғышарттар тек Жер ғаламшарында ғана болғандығы ғылыми дәлелденген. Тіршіліктің пайда болуы, а өте ерте кездерден бастап- ақ толғандырып келе жатқан күрделі мәселенің бірі. Ол жайында көптеген болжамдармен көзқарастар бар.