бундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзм
Объяснение:
бундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзмбундзм бундзм бундзм
У сучасній хімії зазвичай використовується інше, хоча й подібне визначення Бренстеда і Лоурі, за яким кислоти означаються як хімічні сполуки, що є донорами протонів і приймають електрони для утворення іонних зв'язків. Кислоти вступають у реакції з основами, утворюючи солі, а також діють як розчинники. Сильні кислоти корозійні, розбавлені кислоти мають кислий або гострий смак, хоча в деяких органічних кислотах цей смак частково схований за іншими смаковими характеристиками.
Прикладами дисоціації кислот у водному розчині з утворенням Н+ є такі:
HCl is in equilibrium with H+ + Cl-
HNO3 is in equilibrium with H+ + NO
-
3
H2SO4 is in equilibrium with 2H+ + SO
2-
4
Атоми водню, що входять до складу молекул кислот і можуть відщеплюватись від молекул кислот при їх дисоціації у вигляді катіонів водню Н+, називаються кислотними атомами водню. Кислотні атоми водню в молекулах кислот можуть заміщатися атомами металів (або металоподібних груп, як NH4) з утворенням солей.
Атоми або групи атомів, що сполучені з кислотними атомами водню в молекулах кислот, називаються кислотними залишками. Так, атом хлору в хлоридній кислоті (точніше, аніон хлору Cl-) називається кислотним залишком хлоридної кислоти, група атомів NO3 в нітратній кислоті (точніше аніон NO
-
3
) є кислотним залишком нітратної кислоти, а група атомів SO4 (точніше аніон SO
2-
4
) — в сульфатній кислоті.